Misverstanden tussen generaties
Vanaf volgend jaar gaan meer baby-boomers dan ooit met pensioen. In 2030 zal bijna veertig procent van de beroepsbevolking ouder zijn dan vijftig jaar. Intussen neemt het aanbod van jonge, goedgeschoolde medewerkers snel af. Technisch personeel is nu al haast niet meer te vinden. Uit de resultaten van een in mei gehouden enquête van HRM-bemiddelaar van den Boogaart kwam al naar voren dat HR Managers het aantal moeilijk vervulbare vacatures verder zagen toenemen. Het structurele personeelstekort dwingt ondernemingen op innovatieve wijze naar de inzetbaarheid van personeel te kijken.
Het is daarbij essentieel dat de HR-manager niet alleen kijkt naar de levensfase waarin een medewerker zich bevindt, maar ook naar de generatie waaruit de medewerker komt. Elke generatie is namelijk gevormd door andere culturele, economische en sociale gebeurtenissen en ervaringen. Mensen blijven de waarden die zij ontwikkelen in hun formatieve periode (15-25 jaar) hun hele leven koesteren. Voor elke generatie zijn deze waarden anders. De verschillen in waarden tussen generaties kunnen tot misvattingen leiden. Zo is de nieuwste generatie (de pragmatische generatie) mondig en dat botst nogal eens met de leidinggevenden van nu (de babyboomers of de generatie X). Het management leidt uit deze mondigheid vaak af dat jongeren alles aankunnen. De jongste generatie is weliswaar goed in organiseren en zelfstandig kennis vergaren. Maar dat neemt niet weg dat de pragmaticus wel behoefte heeft aan coaching en heldere afspraken. Jongeren hebben bovendien een andere perceptie van tijd. In deze snelle wereld vinden zij effectiviteit belangrijk. Daarom geven ze de voorkeur aan korte, concrete, heldere en resultaatgerichte gesprekken en veel feedback. Om generatiemanagement goed te doen, is het voor HR-managers belangrijk om te weten wat de beeldvorming onder én over de verschillende generaties is.