Heibel in de top van 'bijzonder' Nedap
Want bijzonder is Nedap. De onderneming, die onder meer systemen levert voor beveiliging, de herkenning van vee en die daarnaast onder meer - niet altijd feilloos werkende - stemcomputers maakt, ‘kenmerkt zich door een op ontwikkeling, ondernemerschap en eigen verantwoordelijkheid gerichte open, innovatieve en creatieve cultuur', luidt het op de eigen website.
Anders gezegd: wie bij Nedap werkt, krijgt alle ruimte om zich te ontplooien en eigen ideeën in te brengen. Mensen, zo redeneert Nedap, zijn in hun priveleven vaak heel wel in staat om verantwoordelijkheid en beslissingen te nemen. Waarom dan niet in een bedrijf? In Groenlo hebben ze het dan ook liever niet over werknemers maar ‘ondernemende medewerkers' of ‘meewerkende ondernemers'. Met steun van meer dan 80 procent van het personeel stopte het bedrijf in 2005 met de vut-regeling. Onze mensen weten zelf het beste hoe ze hun (vervroegde) pensionering het beste kunnen regelen, aldus Nedaps redenering.
De man die deze nogal afwijkende bedrijfscultuur initieerde en stimuleerde heet Anton Westendorp, sinds jaar en dag directeur en ‘het gezicht' van Nedap. Nu wil het geval dat de 63-jarige Westendorp komend jaar afscheid neemt. Dat lijkt de raad van commissarissen een mooi moment om een nieuw, hiërarchisch bestuursmodel in te voeren. Wat de toezichthouders betreft wordt er bij Nedap straks, zoals tegenwoordig bij vrijwel alle beursgenoteerde ondernemingen, een CEO aangesteld die de baas en daarmee ook eindverantwoordelijk is.
Westendorp en zijn mede-directeur Willem Badenhop (52) zien het echter niet zitten dat het huidige model - met collectieve verantwoordelijkheid en streven naar consensus - straks sneuvelt. ‘Een succesformule' wordt dan om zeep geholpen, schrijven ze in het persbericht. De actie van de commissarissen zou bovendien botsen met de uitkomst van een extern onderzoek naar het bestuursmodel dat in 2002 werd gehouden en waarvan de conclusie luidde: gewoon zo doorgaan. Het irriteert beide directeuren dat de commissarissen ‘zonder opgave van redenen' tot de maatregel wilden overgaan.
Vast staat dat er veel mis is met de verstandhouding tussen de twee directieleden en de commissarissen. En dat er het nodige schort aan de communicatie.
Hoe dit allemaal kan? Een: de vertrekkende Westendorp heeft een (te?) groot verantwoordelijkheidsgevoel en kan zijn ‘kindje' kennelijk moeilijk loslaten. Twee: in 2005 is de vierkoppige raad van commissarissen vernieuwd. Westendorp raakte destijds zijn maatje, de langjarige president-commissaris Dick van Wensveen kwijt en kan het kennelijk minder goed vinden met diens opvolger. Drie: binnen de raad van bestuur is het eveneens hommeles, want de derde directeur, Ruben Wegman (40), vertikte het om het persbericht van zijn collega's mee te ondertekenen. Hij is kennelijk voorstander - pleitbezorger misschien zelfs - van het nieuwe model. Zou het komen omdat hij pas vers in de directie zit en van een jongere generatie is?
Het conflict bij Nedap is zo principieel en dusdanig geescaleerd, dat het wel personele gevolgen moet krijgen. Sowieso vormt het al een smet op het afscheid van Westendorp, die van Nedap zo'n bijzonder bedrijf maakte.
Lees meer
> Raad van bestuur Nedap