Vertrek Pieper (en vele anderen) doodzonde
Wie hem kent, weet dat Roel Pieper geen impulsieve man is. Het was dan ook niet louter de ‘familieveiligheid' die zijn gezin ertoe bracht op stel en sprong te verkassen.
Het vormde wel de aanleiding.
In de bewuste brief poogde het ministerie van Justitie uit te leggen waarom de tbs'er die in 2003 de vrouw van Pieper met een mes ernstig verwondde, sinds begin vorig jaar met verlof mag. En nu zelfs onbegeleid. Tegen alle afspraken in, werd de familie-Pieper van die ontwikkeling niet in kennis gesteld.
Roel Pieper heeft geen nu enkel vertrouwen meer in Justitie. Dat valt te begrijpen. Zoveel ambtenaren, zoveel procedures, zoveel toezeggingen - en desondanks wordt het belang van de burger die deze hele bureaucratie financiert en faciliteert gewoon vergeten, danwel genegeerd.
Pieper liep al langer met emigratieplannen rond. Dit terwijl hij volop bindingen heeft met het land, onder meer als hoogleraar en als initiatiefnemer om de basketbalsport nieuw leven in te blazen. Wat hem stoort is het ‘verslechterende vestigingsklimaat' in Nederland. Hij ergert zich bijvoorbeeld aan ‘de nivellering' en het gebrek aan dynamiek. ‘Ondernemerschap, vrijheid en veiligheid, laten we dat vooral niet verliezen', zo roept hij op. Zelf heeft hij het vertrouwen dat het nog goed komt met dit soort elementaire zaken kennelijk verloren. Zoals waarschijnlijk zovele Nederlanders die de voorbije jaren emigreerden. En dat is doodjammer.
De emigratie van Pieper trekt publiciteit omdat hij vermogend en een bekende Nederlander is. Tegelijk illustreert zijn vertrek een betreurenswaardige trend. Onder de 30.000 tot 40.000 in Nederland geboren personen die zich per jaar in het buitenland vestigen, zitten namelijk veel mensen, wier vertrek een verlies is voor het land.
Vraag het maar aan het Nederlands Interdisciplinair Demografisch Instituut. Recent onderzoek van dit NIDI wijst uit dat de meeste ‘autochtone' emigranten relatief hoog opgeleid en relatief jong zijn (gemiddeld 26 jaar!). De een gaat voor de zon of een milder belastingklimaat, de ander omdat zijn bedrijf hem vraagt als expat te gaan. Maar velen, zo constateert het NIDI, vertrekken ook ‘uit onvrede met de Nederlandse samenleving'. Ze hekelen het gebrek aan rust en ruimte, de bevolkingsdichtheid, de regelzucht, de lompheid, criminaliteit en - mag het hardop gezegd worden? - de vervreemdende multiculturele samenleving. Het is allemaal niet nieuw. Lees dit stuk uit 2006 er maar op na.
Nederland laat zijn talent erg gemakkelijk lopen. En als dat verlies nou werd gecompenseerd door waardevolle immigratie...