Ook in Nederland wordt aandeelhouder baas
Hij verbood tegelijkertijd de activistische aandeelhouders, Centaurus en Paulson, om vandaag op de aandeelhoudersvergadering de commissarissen te ontslaan. Even rust dus. Eventjes maar, want de geest is uit de fles. Ondernemend Nederland hield gisteren de adem in. Wie krijgt gelijk van de rechter? Of beter gezegd wie krijgt de macht? Willems geeft nog even geen antwoord, maar de manier waarop hij nu een adempauze inlast lijkt toch veelzeggend. Beide kemphanen zeggen blij te zijn met de uitspraak.
Stork stelt tevreden te zijn omdat de rechter besloten heeft de aandeelhouders vandaag niet op de stoel van de ondernemer te zetten. Na het ontslag van de commissarissen wilden de hedgefunds nieuwe commissarissen benoemen, hun strategie doordrukken en Stork dwingen van drie divisies terug te gaan naar één: Aerospace. Het zou trouwens een beetje vreemd zijn geweest, als dat zomaar was gelukt. Het is natuurlijk raar dat twee aandeelhouders met 33 procent van het stemrecht de macht kunnen grijpen op de aandeelhoudersvergadering alleen maar omdat daar vaak minder dan 60 procent van de stemmen aanwezig is. Bestuursvoorzitter Sjoerd Vollebregt houdt de moed er in en zegt deze adempauze te willen benutten door te laten zien dat zijn strategie met drie divisie's wel degelijk werkt. Hij hoopt dat succes van zijn strategie in een hogere koers tot uitdrukking komt en de hongerige hedgefunds tevreden worden gesteld. Toch hebben de hedgefunds meer reden om blij te zijn met de uitspraak. De beschermingswal is afgebroken waardoor hun aandelenbelang niet is verwaterd. Maar wat belangrijker is: er komt een onderzoek naar de gang van zaken. En dat is precies wat ze hadden gevraagd. Ze vinden dat ze door het bestuur van Stork zijn geschoffeerd. Vollebregt stelde gisteren in een reactie schoorvoetend dat er inderdaad misschien wel wat verbeterd zou kunnen worden in de dialoog. En dan met name in de dialoog tussen de commissarissen en de aandeelhouders liep het niet altijd even lekker. Dat is op zich begrijpelijk: ze spreken een andere taal. De commissarissen van Stork (vier gepensioneerde bestuurders en één ondernemer) vinden dat ze niet alleen naar de belangen van de aandeelhouders moeten kijken, maar ook naar de belangen van werknemers, klanten en andere stakeholders en dan met name op de lange termijn. Willems gaat deze vijfkoppige Raad van Commissarissen nu versterken met nog eens drie commissarissen. Ze zijn dan niet ontslagen maar worden zo toch een beetje onder curatele gesteld. Het lijkt onwaarschijnlijk dat de hedgefunds hun prooi nu nog los zullen laten. Er zitten nog wat gaten in het Nederlands recht (zo zouden aandeelhouders die meer dan 30 procent kopen gedwongen moeten worden een bod op de rest uit te brengen) maar met deze uitspraak lijkt Willems toch te zeggen: het heeft geen zin meer je nog te willen beschermen tegen activistische aandeelhouders. Hij heeft gelijk. Het is mooi om te vinden dat het ook om andere dingen gaat, dan om de vaak op de korte termijn gerichte belangen van overal makkelijk in en uit stappende aandeelhouders. Ik geloof zelf ook dat een onderneming zich in de eerste plaats beter op de belangen van klanten en werknemers kan richten. Als die twee gelukkig zijn, hoeft de aandeelhouder niet te klagen. Voor wat betreft het beursgenoteerde bedrijfsleven is dit inmiddels een naïeve opvatting geworden. Op de wereldkapitaal markt regeert, van kwartaal tot kwartaal, de hebzucht. Het beste bewijs vormen veel grote Nederlandse beleggers (Robeco, ABP) die zeggen dat ze de hedgefunds te agressief vinden, maar ondertussen miljarden in hedgefunds beleggen. De ruimte voor strategie en ondernemerschap zal er bij het beursgenoteerde bedrijfsleven al met al niet groter op worden