Van Uffelen over topsalarissen: versobering beloningsbeleid kan veranderen
Nederland vormt daarop een uitzondering: bij ons kregen bestuurders juist minder bonussen uitgekeerd. Over een paar jaar kan dat echter helemaal anders zijn, denkt Xander van Uffelen, redacteur van de Volkskrant en auteur van twee boeken over topsalarissen.
Vanwaar de uitzonderingspositie van Nederland omtrent bonussen? Van Uffelen: ‘De onmin die in Nederland al langer sluimerde over hoge beloningen in het bedrijfsleven kreeg door de kredietcrisis alle ruimte. Dat heeft, met name in de financiële sector, voor een kentering gezorgd. Veel bedrijven hebben hun bonuspakketten versoberd.
Daarnaast zijn de bonussen natuurlijk lager doordat bedrijven slechter presteerden. In het verleden zochten commissarissen vaak naar een ontsnappingsroute om bonussen in zo'n geval tóch uit te keren, maar dat gebeurt nu minder. Nederland loopt samen met de Verenigde Staten en Groot-Brittannië voorop als het gaat om transparantie over beloningen.
De vrijheid om te sjoemelen met beloningsregels is bij ons klein, zeker in vergelijking met sommige Zuid-Europese landen, waar de beloningsparagrafen doorgaans zeer ondoorzichtig zijn.'
Is de versobering van bonussen een blijvende kentering? Van Uffelen: ‘De ophef over excessieve beloningen ebt alweer weg. Het zou me niet verbazen als we over een jaar of twee weer nieuwe verhalen kunnen schrijven over torenhoge bonussen. De protesten tegen inperking van de bonusregelingen zijn nu even verstomd, maar komen binnenkort wel weer om de hoek kijken. Bedrijven bewijzen zichzelf daarom een dienst als ze die regelingen verankeren nu daar draagvlak voor is, zodat ze een stabiel en robuust salarishuis hebben.'
Er lijkt een uittocht gaande van buitenlandse bestuurders. Is dat vanwege de versoberde beloningen? Van Uffelen: ‘Ik wijt dat eerder aan de discussie over de rol van buitenlandse bestuurders en commissarissen bij ABN Amro en ING. Die zijn na de kredietcrisis door sommige mensen aangewezen als onderdeel van het probleem.
Iemand als Marcel Tilmant maakte een wereldvreemde indruk. Een jaar voordat zijn bank door de Nederlandse staat gered moest werden, dreigde hij nog om het hoofdkantoor naar het buitenland te verplaatsen vanwege het slechte vestigingsklimaat.
Nederlandse bestuurders hebben betere banden met politiek Den Haag en hebben meer begrip voor Nederlandse normen en waarden. Ik heb altijd betwijfeld of mensen in de top vanwege het te lage salaris of de inperking van de bonus verkassen naar het buitenland. Dat speelt volgens mij veel meer in de middenlaag van het bedrijf.'
Lees ook:
> Best practice beloningsbeleid
> Belonen: duurzaam en sober
> In 5 stappen naar een beter bonusbeleid
> Afgunst: Groen van jaloezie