Het CDA gaat winnen (dankzij You Tube)
De politieke partijen maken deze campagne, net als steeds meer bedrijven, handig gebruik van nieuwe ondergrondse wervingsmethoden. De propagandamachine verplaatst zich naar het wereld wijde web. Balkenende heeft een cameraman ingehuurd om zijn dagelijkse leven vast te leggen.
Jack de Vries, de gewiekste Raspoetin achter Balkende, weet als geen ander dat betaalde boodschappen op televisie, radio en de kranten niet langer effectief zijn. De kiezer wil authenticiteit, reclame verpakt in een journalistiek jasje, een lach en een traan. De Balkenende filmpjesop de Amerikaanse videomarkplaats hebben de zweem van onafhankelijkheid. Balkenende op stap met Paul Rosenmöller in Berlijn, Balkenende die grapjes maakt met de gehandicapte Mis(s)-winnares, Balkenende op een boekpresentatie met oud-premier Piet de Jong, handenschuddend met Harry Mulisch en Majoor Boshardt. Het geluid van de filmpjes is matig, de beelden schokken, maar het oogt oprecht. Althans, dat is de boodschap. Knap bedacht en het begint te werken. Bij de PvdA doen ze het een stuk minder handig. Een anti-Balkenende filmpje, dat op You Tube al bijna 15.000 keer is gedownload, lijkt een geslaagde poging, maar voldoet niet aan de criteria van de virale marketing. De spot is niet subtiel en duidelijk een PvdA-promo. Waar Balkenende (en Femke Halsema van Groen Links ook trouwens) zich in een kwetsbare omgeving durven te tonen, opereert het campagneteam van Bos als een Italiaanse voetbalclub: defensief en wachtend op de counter. Het is te voorzichtig en te opzichtig. De PvdA méldt zelf dat Bos op You Tube staat, terwijl de valse anti-Bos video zonder tussenkomst van het CDA-campagneteam op de site is geplaatst. Dat is het subtiele verschil tussen drammen en doen. Dat is het ook verschil tussen een winnaar en een verliezer.