Thank God, it's Friday. Of toch niet?
Twee onderzoekers van de Déhora Consultancy Group publiceerden deze maand een boekje met daarin statistische gegevens over onze voorliefde voor een open en concurrerende economie. Die liefde is niet bijster groot.
De 24-uurseconomie die in 1994 door toenmalige minister Hans Wijers werd gelanceerd was een tijdelijke hype waar niet veel werknemers zich prettig bij voelen. In een artikel van dr. Christine Baaijens en dr. Ben Jansen komt naar voren dat Nederland smeekt om een geregeld kantoorleventje. In 2000 werd 85% van het werk afgerond binnen het negen tot vijf korset. Het zijn onrustbarende cliche's die voor de komende decennia wel eens tot grote gevolgen kunnen leiden. Werken wordt vooral als werk gezien. Dat doe je, tegen een salaris, maar niet voor je plezier lijkt het. De vrijdag, vandaag dus, is al bijna verworden tot een derde weekenddag. In de jaren zeventig was het gebruikelijk dat er zaterdagochtend nog werd gewerkt en dat de kinderen naar school gingen. Het is vandaag rustig op kantoor. Iets meer dan de helft van de vrouwelijke beroepsbevolking werkt nog. Bij de mannen ligt het arbeidsethos iets hoger: rond de 70%. Maar dit percentage zakt snel. We hebben geen zin meer in gejaag en gevlieg, constateren Baaijens en Jansen. Het bizarre gevolg van onze collectieve inertie is dat we elke dag in dezelfde tredmolen doorploegen. We staan 's ochtends met zijn allen in de file en 's avonds keren we in dezelfde blikken optocht weer huiswaarts. Maar liefst 84% van de files wordt veroorzaakt door ons kuddegedrag. De schade van het oponthoud op de snelwegen kwam in 2005 voor de vrachtvervoerders al uit op een half miljard euro. Het leed van de personenverkeer is daar nog niet eens in meegerekend. Toch komen we niet in verzet. Wij zijn zelfs gelukkig met ons leven als grijze muis. In China, waar de arbeidsomstandigheden onvergelijkbaar slechter zijn, tijgert men ondertussen lekker door. De officiële 40-urige werkweek (nog altijd vier uur meer dan in Nederland) worden op papier nageleefd, maar in de praktijk is de norm dat de ambitieuzen doorrennen. Dat is niet omdat de baas dat eist, dat is vooral omdat de werknemer zelf vooruit wil. Het verschil in economische groei ligt al jaren zo'n 7 procent punt hoger. Het zal niet lang meer duren of Nederland is verworden tot een Zwitserland zonder hooggebergte, een natie van cententellende, beleggende en vroegpensionerende veertigers en vijftigers. Fijn weekend