Verlos ons van de Franse politici! (deel 2)

Het grootste spook van Sarkozy is de Europese Centrale Bank. Het 'strenge' beleid van de ECB zou de Franse economie ondermijnen. Afgelopen week was het weer raak. Sarkozy wil meer invloed op het beleid van de Europese bank, zodat hij er voor kan zorgen dat de euro een zwakkere munt wordt en Franse exporteurs makkelijker kunnen concurreren op de wereldmarkt. 'We hebben de euro gecreëerd, laten we hem dan ook gebruiken', was de soundbite waarmee de presidentskandidaat de pennen van journalisten in beweging kreeg. Het is onzin in het kwadraat. Honderden miljoenen Europeanen gebruiken de euro dagelijks voor al hun financiële transacties. Zij kunnen dat veilig doen omdat de munt waardevast is gebleken. Dankzij het degelijke beleid van de ECB is de Europese inflatie niet uit de hand gelopen en is de koopkracht van de euro stabiel. Een zeer bruikbare munt is het dus, juist omdat de ECB niet de rare fratsen uithaalt die Sarkozy eist. Dus niet de rente verlagen om zo de euro kunstmatig goedkoop te houden. Dat soort cadeautjes voor (luie) exporteurs leiden onvermijdelijk tot hogere inflatie en erosie van de koopkracht van de munt. Dat Sarkozy wegkomt met zijn monetaire gebazel zegt in de eerste plaats iets over het economisch analfabetisme van de gemiddelde Franse kiezer. Maar het zegt ook iets over de lafheid van Europese politici en bestuurders. Waarom hebben de Europese ministers van Financiën Sarkozy niet publiekelijk terecht gewezen? Waarom vraagt niemand aan Chirac om afstand te nemen van de woorden van zijn beoogd opvolger? Waar blijft de ingezonden brief in een grote Franse krant van Jean-Claude Juncker, de Luxemburgse voorzitter van de eurogroep? En waar blijft ECB-president Trichet? Voorganger Wim Duisenberg liet er in het verleden geen twijfel over bestaan'. 'I hear, but I do not listen', zei hij toen de Europese ministers zich weer eens met het ECB-beleid bemoeiden. Fransman Trichet durft dat blijkbaar niet. Laf, laf, laf