Kwelgeest: topman Ahold of hedge fund?

Kwelgeest: topman Ahold of hedge fund?
Ook Ahold wordt belaagd door beleggers die eisen dat het concern wordt afgeslankt, gesplitst en, uiteindelijk, uitverkocht. Geen enkele topmanager vindt zoiets leuk. Maar in feite zijn ze - ook Anders Moberg van Ahold - vaak met eenzelfde proces bezig.

Wat eerder met bedrijven als Vendex en VNU gebeurde en wat Stork al maanden boven het hoofd hangt, dreigt ook Ahold te overkomen: onder druk van grote investeerders gaat het concern in de uitverkoop. Een clubje Britse en Amerikaanse hedge funds kocht alvast stevig Ahold-aandelen in om die druk op te voeren, meldde het Britse blad The Business, dat vorige maand ook al de primeur had van de overstap van Heinekenbestuurder Marc Bolland naar de Britse supermarktketen William Morrison en ook in dit geval goed lijkt geïnformeerd.

Het plan is naar verluidt om Ahold in drie stukken op te delen: de Europese supermarkten, de Amerikaanse supermarkten en een Amerikaanse groothandel (US Foodservice). Met natuurlijk als einddoel om die drie stukken afzonderlijk aan grote internationale partijen te verkopen. De som van de delen is volgens de hedge funds immers groter dan het huidige geheel. Hoe dan ook, Aholdtopman Anders Moberg moet voor zijn baan vrezen. Te meer omdat winst en omzet van de onderneming bij zijn zelf opgelegde doelstellingen zijn achtergebleven. In het bedrijfsleven is het bon ton om met minachting over hedgefunds, durfinvesteerders en andere mondige aandeelhouders te spreken. Aad Jacobs, president-commissaris van 'slachtoffer' VNU noemde ze in het Financieele Dagblad 'kwelgeesten, die proberen elke misstap van het bestuur als breekijzer te gebruiken om een verkoop, aandeleninkoop of andere kapitaaluitkering af te dwingen.' Vreemd, die reactie. Want in werkelijkheid blijken veel topmanagers zelf op haast identieke manier te opereren. Ze verkopen bedrijfsonderdelen die niet tot de kernactiviteiten van hun concern behoren. Ze keren een vermogen uit aan inkoop van aandelen. En betalen hoge dividenden uit om aandeelhouders en de financiële wereld te imponeren. Bewijzen? Bij Philips zijn de afgelopen 20 jaar meer dan de helft van alle concerndivisies van de hand gedaan of weggesneden. De laatste oprisping van het elektronicaconcern is dat de chipdivisie verkocht gaat worden, moet fuseren of aan de beurs wordt genoteerd. Dat laatste doet Akzo Nobel met de farmadochter Organon, nadat eerder al de vezeldivisie door het Arnhemse bedrijf werd geliquideerd. Trouwens, ook Ahold is alweer enige jaren bezig zich te ontdoen van dochters die niet winstgevend of te klein zijn, danwel in een niet-strategische regio zijn gesitueerd. Een lange reeks bedrijven, waaronder Shell, Unilever, Reed Elsevier, KPN, TNT en alweer Philips, besteedt miljarden aan programma's voor inkoop van eigen aandelen. En vrijwel alle beursgenoteerde bedrijven keren tegenwoordig een groter deel van de winst uit dan vijf of tien jaar geleden. Kortom, de top van het bedrijfsleven doet in feite al wat de 'kwelgeesten' nastreven. Alleen met het trage tempo waarmee het allemaal gebeurt willen assertieve beleggers geen genoegen nemen. I want it all, and I want it now!, luidt hun strijdkreet.

facebook