De nevenfunctie van Zina Agovic
Waarom wilde u bestuurslid worden bij Refugee Talent Hub?
‘Dat heeft voor een belangrijk deel met mijn persoonlijke achtergrond te maken. Ik ben zelf in 1992 uit Bosnië gevlucht. Samen met mijn vader, moeder en broer. Ik was toen 17 jaar. We hadden een mooi leven in Bosnië en mijn ouders hadden goede banen. Toen de oorlog uitbrak, veranderde alles. We zijn net op tijd ontkomen uit onze woonplaats Zvornik, waar niet veel later een bloedbad plaatsvond. Uiteindelijk zijn we in Limburg terechtgekomen. In Nederland hebben we alle kansen gehad. Ik ben naar school gegaan, heb gestudeerd. Maar makkelijk was het niet. Voor mijn ouders was het bijvoorbeeld best moeilijk om passend werk te vinden. Ik zal nooit vergeten hoe mijn vader stond te trillen van geluk toen hij eindelijk weer een baan had. “Ik mag weer voor jullie zorgen”, zei hij. Een emotioneel moment. Werk is zo belangrijk.’
Heeft u al succes geboekt?
‘Dat vind ik wel. Toen ik hier een jaar geleden kwam, was men kritisch op de eigen resultaten. Refugee Talent Hub had “maar” 80 mensen aan het werk geholpen, zeiden ze. Ik vond dat een prachtig resultaat. 80 mensen! Fantastisch! Zeker in coronatijd! Het doel is nu omhoog naar 200 banen per jaar.’
Hoe combineert u deze bestuursfunctie met uw drukke baan bij Signify?
‘Ik manage ze mét elkaar, niet náást elkaar. Een vergadering voor Refugee Talent Hub is voor mij even belangrijk als een meeting van Signify. Alle meetings zijn onderdeel van mijn dagelijkse bezigheden. Er zijn bovendien ook veel raakvlakken tussen beide functies. Vanuit Signify weet ik welke competenties Nederlandse bedrijven zoeken en vanuit Refugee Hub weet ik welke talenten we in Nederland hebben. Laatst organiseerde ik een sollicitatietraining bij Signify en dit was een groot succes. Inmiddels hebben we een aantal cv’s ontvangen en wij kijken ernaar uit om de talenten te ontmoeten. Een win-win voor alle partijen!’
Wat brengt deze bestuursfunctie u persoonlijk?
‘Een oorlog zoals nu in Oekraïne drukt me weer met de neus op de feiten. Het doet me denken aan mijn eigen situatie in de jaren ’90. Nu ik zelf mijn carrière in Nederland heb opgebouwd, wil ik graag iets terugdoen voor mensen die nu onze hulp goed kunnen gebruiken. Dat ik hen mág helpen – want zo voelt dat – is een voorrecht. In het Engels bestaat daar een mooi woord voor: rewarding. Dat is precies hoe het voelt.’
Interview door Heiko Mijnarends, consultant bij Spencer Stuart. Dit interview is gepubliceerd in Management Scope 07 2022.
Dit artikel is voor het laatst aangepast op 31-08-2022