Aegon: hoogste tijd voor nieuw bloed
Bij Aegon doen ze echter alsof er niets aan de hand is. Alsof Johan van der Werf (55), na 26 jaar bij de Haagse verzekeraar, het nu plotseling tijd vindt ‘voor iemand anders om het roer over te nemen'. En alsof hij ‘rond de jaarwisseling' tot het inzicht zou zijn gekomen ‘dat het tijd is om verder te gaan'.
De Nederlandse kranten en websites namen de versie en toelichting van Aegon keurig over. De afdeling persvoorlichting van de verzekeraar had haar werk zo prima gedaan. Waarbij het misschien hielp dat de aanhoudende malaise op de aandelenbeurzen vrijwel al het andere financiële nieuws in de schaduw plaatst.
De werkelijkheid over het vertrek van Van der Werf steekt waarschijnlijk heel anders in elkaar. Als iemand die normaliter hondstrouw is aan zijn bedrijf plotseling opstapt, nota bene zonder dat er een vervanger is, dan is dat zacht gezegd merkwaardig. En als in het begeleidende persbericht wordt vermeld dat hij tot het einde van het jaar aanblijft als ‘adviseur' van de raad van bestuur, dan betekent dat in het corporate jargon maar een ding: "U wordt niet meer geacht op kantoor te verschijnen; we zullen uw salaris netjes doorbetalen." Het was eigenlijk al geen best voorteken dat Van der Werf eind 2006 zijn plaats in de raad van bestuur van de Aegon Group kwijtraakte.
Stront aan de knikker dus. Maar wat is er dan aan de hand? Ik heb Aegon's gerapporteerde financiële resultaten even op nageslagen. Aegon Nederland presteerde tot en met het derde kwartaal misschien niet geweldig florissant, maar ook zeker niet dramatisch.
Van de andere kant: Van der Werf dreigde de ambitieuze doelstellingen die hij zichzelf ooit zelf oplegde - zoals: de onbetwiste marktleider worden op het gebied van het verzekeren van inkomen en pensioen - bij lange na niet te halen. En Don Shepard, de binnenkort eveneens afzwaaiende CEO van Aegon Group, beaamde ruim een jaar geleden de makken van Aegon's Nederlandse bedrijf: te weinig groei in levensverzekeringen, een matige service aan klanten en tussenpersonen, en te dure producten.
Ongewild illustreert het Nederlandse bedrijf het fletse imago van het totale, beursgenoteerde verzekeringsconcern. Een beeld dat zich ook in de dramatische koersontwikkeling van het aandeel Aegon vertaalt: ruim zes jaar geleden nog boven de 50 euro, nu amper 10 euro waard.
Johan van der Werf heeft een even fraaie als a-typische loopbaan achter de rug. Hij maakte de HBS niet af, was vijf jaar lang (leerling-)stuurman op de grote vaart, werkte daarna als hotelmanager. Totdat een kennis hem suggereerde eens een echt vak te leren: verzekeren.
Vervelend voor hem, zo'n abrupt einde. Maar misschien is het inderdaad, zoals Van de Werf in zijn mailtje aan zijn personeel schreef, "goed dat nieuw leiderschap bij Aegon een kans krijgt"