Willem hield ervan om de bloempjes te plukken aan de rand van het ravijn.' Een oud-zakenpartner van de geliquideerde betonbaron Willem Endstra legde mij dezer dagen nog een keer uit waarom een ogenschijnlijk verstandige man als Willem Minne Endstra in zaken kon gaan met Willem Holleeder.
De Heineken-ontvoerder wordt vandaag voorgeleid bij de rechter-commissaris en dan zullen we horen hoe hij vermogende stenenschuivers op gewelddadige wijze heeft afgeperst. We gaan er schande van roepen en onze verontwaardiging uitspreken, maar ik begrijp die Endstra wel. Een goede ondernemer is ook altijd een beetje dom. Gokdrift is onderdeel van zijn psychologische gesteldheid. Teveel rationalisme leidt tot krachteloos gedub.
Ondernemers met een academische graad zijn er wel, maar talrijk zijn ze niet. De meeste doctorandussen en meesters in de rechten werken toch in zielloze torens in Amsterdam Zuid-Oost of in andere troosteloze industriewijken. De durfals opereren instinctmatig, irrationeel en op het randje van het betamelijke. U kent ze wel: types als Freddie Heineken, Erik de Vlieger en Sjoerd Kooistra. Ze studeerden niet, maar vergaarden hun vermogens met streetwise handelsgeest. De handige Havo-klantjes die iedereen altijd jaloersmakend te slim af waren. Maar Willem Endstra moest zo nodig rechten studeren en vergat dat je op het schoolplein niet ver komt met een meester-titel.
