We gunnen iedereen zijn miljoenen van harte. Maar is de kleine 70 miljoen euro die de directeur productontwikkeling Mark Gretton van TomTom, na het uitoefenen van 2 miljoen opties op zijn rekening liet bijschrijven niet wat al te gek?
Het uitdelen van opties aan de bedrijfstop kan in principe een handig manier zijn om te zorgen dat de bestuursleden het belang van de aandeelhouder continu op het netvlies houden. Geen zintuig is immers zo gevoelig als de eigen portemonnee. Het mooie van het geven van opties in plaats van aandelen, is daarbij dat het niet alleen een positieve prikkel geeft (hogere opbrengst bij koerswinst ) maar ook een negatieve (waardeloos aflopende opties bij koersverliesen mogelijk een belastingaanslag). Maar dan moeten het natuurlijk geen opties met een belachelijk lage uitoefenkoers zijn. Zoals de twee miljoen opties met een uitoefenkoers van twee eurocent (!) die Gretton kort na zijn aantreden in juli 2003 bij TomTom kreeg overhandigd. Met dat soort opties kun je nooit verliezen, en de disciplinerende werking ervan op bestuurders is navenant kleiner.
Bovendien: hoe hou je zo’n verse multimiljonair in vredesnaam geïnteresseerd in zijn dagelijkse werk? Het is natuurlijk onbeschijflijk spannend bij zo’n hip en snel bedrijf als TomTom, maar er zullen ook wel saaie maandagochtenden met vervelende vergaderingen tussen zitten. Hoe zorg je er dan voor dat je gedachten niet afdwalen naar die custom build Spyker die in de parkeergarage op je staat te wachten. Of naar dat fantastische buitenhuis in Toscane op die dromerige heuvel, met uitzicht op de cypressen…? Hmmm.
