Christian Neu ziet weinig verschillen tussen Numico en Danone
Christian Neu, nog vers in zijn functie als CEO van babyvoedingsconcern Numico, krijgt van zijn directeur communicatie de vraag mee te gaan met een tripje naar Indonesië. Met als aanleiding de officiële opening van een SOS-kinderdorp in Medan, de hoofdstad van Sumatra. Numico sponsort daar drie huizen voor dertig weeskinderen en een kleuterschool. Eigenlijk was het plan dat voormalig topman Jan Bennink mee zou gaan, die persoonlijk hechtte aan het project. Maar met de overname door het Franse Danone is Bennink vertrokken, onder heftige discussie over de slordige tachtig miljoen euro die hij bij zijn vertrek verzilvert.
Neu, die vanuit zijn positie binnen Dairy bij Danone op 1 november de plek van Bennink innam, zei ja tegen de trip naar Indonesië. Zijn collega's in het bestuur van Numico vroegen hem nog of dat wel zo verstandig was in zijn eerste maand, maar hij liet zich niet weerhouden. Ook bij Danone hield hij zich bezig met goede doelen. "Social responsability zit in het DNA van Danone en ook van mij. Het draait bij het bedrijf om duurzame groei, dus winstgevendheid, rentabiliteit en sociale verantwoordelijkheid. Danone sponsort bijvoorbeeld de Nations Cup voetbal voor kinderen van acht tot tien jaar. Daar gaat zo'n driehonderd duizend dollar naar toe. Verder werken we samen met de Grameenbank in Bangladesh, een bank die de armen helpt een bedrijfje te beginnen. En we steunen straatkinderen in Mexico. Er gaat meer dan tien miljoen euro naar dit soort projecten."
Numico heeft sinds de tsunami een hechte relatie met SOS-kinderdorpen. Het concern wilde iets doen voor de getroffen gebieden en vond een partner in de organisatie die al zestig jaar zorgt voor de opvang van weeskinderen in de wereld. Neu zal samen met de directeur van SOS-kinderdorpen Nederland, Albert-Jaap Santbrink, de resultaten van de samenwerking aanschouwen.
Sarong en kabaja
Het kinderdorp ligt even buiten het centrum van Medan. De Numico- en SOS-Nederland-delegatie wordt onthaald door prachtig geklede dames in sarong en kabaja en door de directeur, de ‘vader' van het dorp. Een lange rij met vaders van andere dorpen in Indonesië staat gekleed in batik overhemd bij de ingang. Op het speelplein van het dorp staat een groot podium met drie tribunes, een voor de gasten recht voor het podium en twee aan weerzijden van het podium voor de moeders en de kinderen.
Als de Indonesische hoogwaardigheidsbekleders - de minister van Sociale Zaken en een aantal in legeruniform geklede functionarissen en hun echtgenotes - aankomen, begint de muziek te spelen. Lange rijen kleurig geklede en getooide jongens en meisjes dansen en buigen. Nadat alle gasten zijn behangen met bloemenkransen, neemt iedereen plaats. Dan begint een ochtend met dankwoorden en speeches. Gelukkig worden deze afgewisseld met traditionele dans- en theatervoorstellingen door de kinderen en de moeders van het dorp. De kinderen gaan in Indonesië alleen in de ochtend naar school. Daarom zijn er in de middag altijd activiteiten voor de kinderen in het dorp. Ze leren er dansen, zingen, toneelspelen, doen aan sport of knutselen. Sommige kinderen zijn uitzonderlijk goed getraind.
Dan het hoogtepunt van de dag: het doorknippen van het bloemenlint bij de poort van het dorp, dat in de praktijk al een aantal maanden in bedrijf is. De kinderen snellen naar hun eigen huis om het trots aan de vreemdelingen te tonen. De huizen zijn sober en netjes ingericht. Een fan aan het plafond en de stenen vloeren houden het koel. In de slaapkamers staan stapelbedden en er zijn badkamers voor de jongens en de meisjes. Er is geen tv of andere luxe te vinden. Wel is er altijd goed eten en drinken. De moeders gaan dagelijks verse spullen kopen. Ze krijgen een budget en hebben richtlijnen wat daarvoor gekocht moet worden.
"Hoe worden de kinderen en de moeders geselecteerd?" vraagt Neu aan de vader van het dorp. "Dat is altijd heel moeilijk", zegt deze. "Er komen hier soms moeders aan de poort met een kindje dat ze zeggen niet te kunnen onderhouden. Over het algemeen nemen we die niet op. Die moeders komen wel in aanmerking voor gezinshulp en de kinderen kunnen naar de kleuterschool hier. We overleggen met de gemeente en soms met de politie over welke kinderen echt wees zijn en welke kinderen we opnemen."
Het vinden van genoeg moeders voor de dorpen is voor SOS wereldwijd de bottleneck. De moeders moeten zich 24 uur per dag beschikbaar stellen, een opleiding volgen, van kinderen houden en stevig genoeg zijn om er tien in het gareel te krijgen. In Medan zijn christelijke huizen en huizen met moslims. De kinderen en de moeders kunnen zo hun eigen geloof blijven belijden in het dorp. In de sloppenwijken van Medan verzorgt SOS gezinsversterkende programma's, waarbij de moeders voorlichting en opleidingen krijgen of hulp bij het opzetten van een bedrijfje. De kinderen gaan dan naar de kinderopvang. De ruimtes waar dit gebeurt, zijn bij iemand thuis die voor lokale begrippen een groot huis heeft. Die staat een kamer af aan de gemeenschap, dat is heel normaal in Indonesië. Er is geen behoefte aan privacy zoals wij dat gewend zijn. De kinderen in de opvang zijn net als andere kinderen op de wereld, ze zingen dezelfde liedjes, willen graag tekenen, zijn enthousiast en nieuwsgierig als er vreemden binnenkomen, maar tegelijkertijd ook verlegen.
Belangrijke markt
Het waren niet alleen de arme kinderen waarvoor Neu naar Indonesië afreisde. Het land is namelijk een belangrijke markt voor Numico en ook voor Danone. In Indonesië staat de grootste waterfabriek van de wereld, Aqua, die net als Evian onderdeel is van Danone. Neu is zelf een vervent waterdrinker. "Ik drink twee liter water per dag. Dat is gezond en goed voor de lijn." Voor Numico is het land de grootste en belangrijkste afzetmarkt in de wereld. Het bedrijf heeft een Nutricia-babyvoedingfabriek in Jakarta, die voeding maakt voor de top van de markt. In 1998 nam het concern de Indonesische marktleider Sari Husada over, die in 2006 van de beurs werd gehaald en halverwege vorig jaar geheel werd geprivatiseerd. Dit bedrijf maakt goedkopere babyvoeding voor de rest van de markt. De hoofdkantoren van beide bedrijven staan vlak bij elkaar. De directeuren - bij Nutricia een Hollander en bij Sari Husada een Indonesiër - zijn met een aantal werknemers afgereisd naar Medan om de opening van het dorp bij te wonen. En natuurlijk om Neu te ontmoeten. Als het Numico-gezelschap de plattelandsschooltjes bezoekt, blijven Neu en de directeuren achter in het hotel. Er wordt direct zaken gedaan. De Indonesische bedrijven zullen vermoedelijk moeten integreren.
Twee kantoren zo dicht bij elkaar, gaat Numico die samenvoegen?
Christian Neu: "Dat is mogelijk. We hebben daar goede mensen zitten. Die breng ik bij elkaar en samen bedenken ze een oplossing. Daar heb ik alle vertrouwen in."
Dat zou betekenen dat een van beide directeuren zijn baan kwijt zou raken.
"Geen probleem, goede mensen hebben zo weer een andere plek. Danone heeft de komende vijf jaar acht tot tien procent meer mensen nodig."
Numico en Danone hebben samen heel wat merken. Is het de bedoeling dat daarin gesneden gaat worden, zoals Unilever heeft gedaan?
"Nee, dat is juist onze kracht, wij hebben een goede portfolio."
Is de divisie Clinical, die met de productie van ziekenhuisvoeding zo'n dertig procent van de omzet uitmaakt van Numico, niet een vreemde eend in de bijt voor Danone?
"Clinical past perfect in de missie van Danone. Wij hebben een sterke gezondheidsfocus met de productcategorieën water, zuivel en babyvoeding. Clinical is heel ver met research en development, daar kunnen we van profiteren. Het management van de divisie blijft, daar ben ik blij mee."
Op één persoon na is de gehele raad van bestuur van Numico vertrokken. Wat is het verschil in managementcultuur tussen Numico en Danone?
"Dat verschilt niet zoveel. Bij beide bedrijven heerst een cultuur van geen grote discussies, snel beslissen en gaan voor je doel. Bij Danone overheerst wel wat meer het ondernemerschap. We leggen beslissingsbevoegdheid en verantwoordelijkheid zo laag mogelijk in de organisatie. Het geeft meer werkplezier als je zelf beslissingen kunt nemen."
Wat voor leider bent u zelf?
"Ik ben meer een trainer dan een dictator en zie oplossingen in de discussie. Discussiëren op basis van argumenten is een goede manier om mensen te ontwikkelen, ze zelf beslissingen te laten nemen. Ik breng ze samen en laat ze zelf oplossingen bedenken. Net als bij een eventuele integratie van Sari Husada en Nutricia hier in Indonesië. Ik vind het mijn taak de juiste mensen op de juiste plaats te krijgen."
U woont nu in München en werkt in Amsterdam. Is het zo niet lastig om voeling met het bedrijf te krijgen?
"Dat is afhankelijk van hoe vaak ik in Amsterdam moet zijn. Als ik maar twee avonden in Amsterdam ben, is een hotel wel zo makkelijk. Als dat meer wordt, ga ik verhuizen."
Met de overname door Danone verdwijnt weer een bedrijf uit de AEX. Ook de afdeling corporate communicatie verdwijnt. En het koninklijke kroontje natuurlijk. Er is geen Nederlandse topman meer. Dat vinden wij Hollanders best jammer.
"Ik zie het probleem niet. Dan interviewen jullie toch gewoon de topman van Danone, Frank Riboud?"
Christian Neu (52)
CEO Numico en president Babyvoeding
Loopbaan: vanaf november 2007 CEO Numico en president Babyvoeding, tussen 2000 en 2007 bij Danone general manager Fresh Dairy Products Noord-Europa (VK, Ierland, Benelux, Duitsland, Oostenrijk en Scandinavië). Sinds 2007 ook verantwoordelijk voor de Fresh Dairy Products in Italië. Vanaf 1993 general manager Danone Benelux. Daarvoor verkoopdirecteur Danone Duitsland en in 1986 bij Danone gestart als regionaal verkoopdirecteur
Vrije tijd: golf
Christian Neu heeft drie kinderen