Beatrix & Bilderberg 'Plan voor Wereld' (II)
Auteur: Willem Middelkoop | 21-06-2006
Supranationale soeveraniteit
Tijdens een openbare hoorzitting die onderzoek deed naar 'The Trilateral Commission', in juni 1991, legde hij uit waarom de Amerikaanse massamedia zelfcensuur toepassen als het om dit soort zaken gaat; ' We zijn dank verschuldigd aan de Washington Post, de New York Times, weekblad Time en andere publicaties, waarvan de directeuren onze vergaderingen hebben bijgewoond en hun beloften van discretie bijna veertig jaar hebben eerbiedigd. Het zou onmogelijk voor ons geweest zijn om ons plan voor de wereld te ontwikkelen als wij, tijdens die jaren, aan de heldere lichten van publiciteit waren onderworpen. Maar het werk is nu veel meer verfijnd en we zijn voorbereid op weg naar één regering voor de hele wereld. De supranationale soevereiniteit van een intellectuele elite en wereldbankiers is zeker te verkiezen boven de nationale zelfbeschikking die in afgelopen eeuwen werd uitgeoefend.'
Bilderbergers
Het 'Plan voor de wereld' waar Rockefeller over spreekt en waar de Bilderbergers een belangrijke rol in spelen, werd al eerder onthuld door de Professor Carroll Quigley. Quigley deed zijn leven lang onderzoek naar de elite van deze wereld. In Quigley's 1.300 pagina's tellende levenswerk 'Tragedy and Hope: A History of the World in Our Time', beschrijft hij openlijk dat er sprake is van een verborgen machtssysteem van de superelite. De aristocraten uit het oude Britse Rijk hadden decennia lang hun geheime 'Round Table Groups'. Net als de Bilderbergers wilden ook zij liever onbekend blijven, terwijl ze aan hun 'plannen voor de wereld' werkten. Quigley kreeg deze insiderinformatie omdat hij als historicus twee jaar de geheime archieven van de 'Round Table Groups' mocht bestuderen. Over die plannen schrijft Quigley: 'Dat de kapitalistische machten de wereldwijde controle over het financiële systeem in eigen hand willen houden om zodoende het politieke systeem in de afzonderlijke landen, en de wereld in haar geheel te kunnen domineren. Dit systeem zou op een feodale manier moeten worden beheerd, door middel van geheime afspraken, tijdens regelmatige geheime ontmoetingen en conferenties'.
BIS
Een cruciale rol leek daarbij weggelegd voor de Bank for International Settlements (BIS). De BIS werd ooit opgericht om de Duitse herstelbetalingen in goede banen te leiden, maar is nu het onofficiële hoofdkantoor van de central banken geworden. De BIS heeft zich, met steun van de Zwitserse overheid, op weten te werken tot de machtigste financiële organisatie. Ook bij de BIS speelt een Nederlander een grote hoofdrol. De Nederlandsche Bank-directeur Nout Wellink was hier tot maart 2006 jaren president. Amerika heeft volgens Quigley aan het begin van de 20e eeuw langzaam maar zeker de macht van Londen, het oude centrum van het Britse Rijk, overgenomen. Vooral de bankiers van Wallstreet, hebben na de invoering van de Federal Reserve Act van 1913 waarbij ze het monopolie op de het drukken van dollars kregen, nu in feite de macht in handen. Eén van de meest succesvolle tactieken van de bankiers uit Londen en New York is volgens Quigley het uitlokken van oorlogen geweest. Hierdoor kon men geld verdienen door beide kanten te financieren. Volgens hem is er dus sprake van een internationaal Angelsaksisch netwerk dat samenspant om de wereld te beheersen. Hij bekent daar geen bezwaar tegen te hebben en er zelfs actief aan te hebben meegewerkt, maar wel problemen te hebben met de gehanteerde geheimzinnigheid. 'Het belangrijkste meningsverschil is dat zij onbekend wilden blijven, en dat ik van mening ben dan hun rol in de geschiedenis significant genoeg is om bekend te zijn'.