Meer VOC, meer Nina Brink aub
De millenium-roes lijkt in andere landen vergeten. In Spanje en Zwitserland tijgeren de koersen van record naar record. De Dow Jones topte deze week opnieuw.
Waarom lukt het in de lage landen niet echt? De winsten van de bedrijven zijn redelijk, de investeringsbereidheid is beter dan een paar jaar geleden en toch loopt onze beurs niet hard omhoog. De millenium-klap heeft blijkbaar diepe wonden geslagen. De duimpjes van Nina Brink staan nog steeds als twee duivelshoorntjes in ons geheugen gegrift. Grote overnames, zoals rond de milleniumwisseling, blijven nog uit. De strategie is trial and error, zeker met nieuwe technologiëen. Echte innovatieklappers zijn er nog niet gemaakt. Investeringen in e-commerce blijven behoorlijk achter in vergelijking met het buitenland. En dat gebrek aan lef is te merken in de beurskoers. De koerswinstverhoudingen van de AEX fondsen is nu 11. In 2000 was dit 23. De winstverwachtingen zijn een stuk lager, omdat - hoewel er meer geld is - het lef nog steeds ontbreekt om brutaal en onverschrokken te ondernemen. Het lijkt erop dat we nog even overwinteren. De spaartegoeden zijn in de Westerse wereld kleiner geworden. In Nederland ook, maar wel minder dan elders. De Jan Salie geest heeft lang genoeg geduurd. De huizenmarkt trekt gelukkig weer aan en die rentestand is nog steeds niet zo hoog dat je geen gokje kunt wagen. De inflatie is door de goedkopere olieprijzen laag. We zijn er klaar voor, zou je denken. Eerlijk gezegd begin ik El Nina steeds meer te missen. Haar megalomane driften passen goed in de VOC-mentaliteit die Balkenende zo graag wenst