Top-100 Commissarissen 2026: De diversiteit zit in de details

Else Bos is met een 26ste plaats de op één na hoogste binnenkomer in de Top-100 Commissarissen van dit jaar. Dat heeft ze onder meer te danken aan haar nieuwe functie in de rvc van Achmea. Jan van den Berg, voorzitter van de raad van commissarissen van Achmea, zei bij de benoeming over haar: ‘Else Bos heeft uitgebreide ervaring in de financiële sector en beschikt over sterke bestuurlijke en toezichthoudende expertise. Hierdoor is zij een waardevolle toevoeging aan de raad van commissarissen van Achmea.’ Naast haar nieuwe rol bij Achmea is zij ook commissaris bij Van Lanschot Kempen, Ortec Finance en IFM Investors, en bestuurslid van Nationale Opera & Ballet. Eerder bekleedde ze topfuncties bij ABN AMRO, PGGM en De Nederlandsche Bank.
In een interview eerder dit jaar met Management Scope zei Bos (1959) dat ze als commissaris ‘pas floreert als ik het gevoel heb dat ik welkom ben, dat men nieuwsgierig is naar mijn bijdrage en dat we dezelfde waarden delen.’ Ook zei ze dat ze graag een beetje buiten haar comfortzone stapt. In het interview ging ze ook in op wat ze belangrijk vindt in haar werk als commissaris: ‘Ik heb in de Monitoring Commissie Corporate Governance Code gezeten die de code 2022 heeft herschreven. Daarin hebben we toen het begrip langetermijnwaardecreatie ingebracht. Ik geloof daar heel erg in. Het is voor niets en niemand zinnig om op de korte termijn dingen te doen die op de lange termijn waarde vernietigen. Daar let ik dus op bij mijn keuzes.’
De van oorsprong Rotterdamse Bos, afgestudeerd econometrist, werkte de afgelopen jaren bij DNB, ze was lid van de directie en voorzitter toezicht en onder meer verantwoordelijk voor het toezicht op pensioenfondsen en verzekeraars en de digitale strategie toezicht. In 2024 legde ze, nadat ze volledig hersteld was van kanker, haar functie neer. ‘Voor mij breekt een nieuwe periode aan, waarin ik in toezichthoudende functies mijn kennis en ervaring hoop te delen’, zei ze toen. Toenmalig DNB-president Klaas Knot noemde Bos bij haar vertrek ‘een gedreven collega die met overtuiging en visie een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan De Nederlandsche Bank.’ Bos begon haar carrière bij ABN AMRO en startte in 2002 bij PGGM, waar ze vijf jaar bestuursvoorzitter was. Onder haar leiding liet het vermogen van PGGM bijna een verdubbeling zien naar ruim 200 miljard euro.
‘Een bèta-hoofd’, zo omschreef Bos zichzelf eens in Elsevier. In een interview met de website van werkgeversorganisatie VNO-NCW zei Bos zelf: ‘Als je aan mensen vraagt wie ik ben, dan zeggen ze dat ik een dossiervreter ben, een control freak.’ Volgens De Telegraaf is Bos nog altijd ‘een econometrist in hart en nieren.’ De krant karakteriseert haar als een vrouw die nooit een luide stem opzet en als iemand die rationele, heldere keuzes maakt waarvan zij later vrijwel niet meer afwijkt. In Het Dagblad van het Noorden werd ze ‘rustig, invoelend en vasthoudend’ genoemd.
Publicist Jessica de Jong schreef in haar boek Machtige Topvrouwen (2016) over Bos. ‘Het levensverhaal van Else Bos gaat niet van een leien dakje. Zij heeft tijdens haar carrière veel hobbels moeten overwinnen. Zo vertelt ze hoe ze bij ABN AMRO tot zeven keer toe werd gepasseerd bij een belangrijke promotie. Bij PGGM stond het huilen haar nader dan het lachen toen ze wel een hogere functie kreeg. Nadat haar benoeming voor een zaal van 200 medewerkers werd aangekondigd, kwam niemand naar haar toe om haar te feliciteren. Maar ze overwon deze tegenslag. Toen ze een paar jaar later tot de allerhoogste baas van PGGM werd gekroond, volgde er luid applaus.' 

Brian Hirman (nieuw in de lijst op nr. 64) is  de eerste commissaris van kleur binnen de rvc  van Rabobank. In 2021 trad hij al toe tot de  rvc van de Amsterdamse tak van Rabobank.  Amsterdam is zijn geboortestad, al groeide hij  op in Purmerend. Rabo wilde met zijn benoeming  vooral de kennis op het gebied van marketingcommunicatie  en digital vergroten binnen  de rvc. ‘Ai en andere digitale innovaties  en ontwikkelingen hebben enorme impact op  businessmodellen, proposities en organisaties.  Dan is het cruciaal dat er iemand in de rvc zit  die daar op zijn minst enigszins kennis van  heeft en de directie kritisch kan bevragen.’ De  benoeming kwam ook voor Hirman als een  verrassing, zo erkende hij in een interview  met Marketing Report: ‘Eerlijk gezegd had ik  er nooit eerder over nagedacht, maar ik was  blijkbaar positief opgevallen als lokale commissaris.  Na een intensief proces van bijna  een jaar en het doorlopen van een best pittige  fit & proper-toets van De Nederlandsche Bank  en de Europese Centrale Bank, ben ik er trots  op dat ik nu lid ben van de raad van commissarissen  van Rabobank Groep. 
Hirman (1969), van Surinaamse komaf, is als  gezegd de eerste multiculturele commissaris  van Rabo, iets wat hem eveneens met trots  vervult: ‘Wat ik ook belangrijk vind: ik ben  de eerste commissaris van kleur met een biculturele  achtergrond binnen de rvc. Dat is anno  2025 nog steeds niet vanzelfsprekend als je  naar de samenstelling van de raden van commissarissen  van Nederlandse bedrijven kijkt.’  Hirman is een van de voortrekkers voor diversiteit  in Nederlandse bestuursorganen. In  2007 werd Hirman al eens uitgeroepen tot  ‘multiculturele ondernemer van het jaar in  Nederland’ (‘In mij herberg ik de Hollandse  nuchterheid, passie van de Creolen en de  dienstbaarheid van de Javanen’, zei hij in zijn  dankwoord). Een aantal jaar geleden postte  hij een veelgelezen bericht over racisme op  LinkedIn. Het bleek voor veel mensen een  eyeopener, zo lichtte hij toe in een interview  met 7DTV: ‘Veel mensen gaan ervan uit dat  ik geen last heb van racisme, omdat ik het  meer dan gemiddeld goed heb. (...) We zijn geconditioneerd  en grapjes over huidskleur waren  een soort van gemeengoed. Vroeger had  ik niet het lef om daar iets over te zeggen. Nu  durf ik me uit te spreken. In deze tijd gaan we  van onbewust onbekwaam naar bewust onbekwaam.’ 
Hirman is group m&a director en partner bij  digital agency iO. Hij begon zijn carrière in  de jaren ’90 bij Valkieser, een van de eerste  digitale bureaus van Nederland. In 2014 was  hij medeoprichter van GUC Agency, dat zich  in 2019 bij iO voegde: een blended agency met  zo’n 2.000 medewerkers in Nederland, België,  Zweden, Denemarken en Bulgarije. Hirman  houdt ervan zijn kennis te delen, binnen  rvc’s, maar ook via de iO Table Talks, waarin  hij met chief marketing officers praat over het  vak. Ook is hij host van de podcast Blenden  met Brian. 
Het blenden geeft wellicht ook iets prijs over  een andere passie van Hirman: gin. Samen  met zijn oude schoolvriend Fred de Bies is  hij drijvende kracht achter het Nederlandse  ginmerk Spoonbill Gin, ‘een heel zachte en  toegankelijke gin met toetsen van jeneverbessen,  foelie, kardemom, munt, rozemarijn  en lavendel.’ Hirman heeft naar eigen zeggen verder veel aan zijn topsportmentaliteit. Hij  basketbalde op hoog niveau en was bondscoach  van Oranje voor meiden onder de 14,  15 en 16 jaar. In een ander leven was hij ook  nog eens zanger van de band Silque. 

Alexander de Carvalho is veruit de jongste commissaris in de Top-100 Commissarissen 2026. De in 1984 geboren De Carvalho staat op nr. 83 in de ranking. Hij is getooid met een van de bekendste achternamen van corporate Nederland en is telg uit het biergeslacht Heineken. De Carvalho is de zoon van Charlene de Carvalho-Heineken (sinds jaar en dag ‘de rijkste persoon van Nederland’) en de kleinzoon – naar verluidt zelfs ‘de favoriete kleinzoon’ of ‘de oogappel’ – van Alfred ‘Freddy’ Heineken.
Dit jaar werd De Carvalho commissaris van Heineken. Alexander wordt daarmee de eerste ‘Heineken’ die direct betrokken is bij het bestuur van de brouwerij sinds zijn grootvader Freddy in 2002 overleed. Hij is ook de vijfde generatie Heineken die aan ‘de macht’ is bij de brouwer.
Alexander de Carvalho is bij Heineken niet over één nacht ijs gegaan. Zijn komst in de rvc werd zorgvuldig voorbereid. Hij was sinds 2013 al niet-uitvoerend bestuurder van de Heineken Holding, het vehikel waarmee de familie het meerderheidsbelang in het bedrijf aanhoudt. Bij zijn aantreden destijds zei hij vooral te willen ‘luisteren, leren en ontwikkelen’. Net als zijn moeder houdt De Carvalho zich bij voorkeur op de achtergrond. Hij geeft nauwelijks interviews. In het kader van zijn aanstelling bij de holding sprak hij kort – in het Engels – met de Nederlandse pers. Hij zei toen: ‘Ik ben met Heineken opgegroeid. Dat begon natuurlijk al met mijn grootvader. Via hem was de onderneming altijd heel dichtbij. Als ik in een supermarkt loop, kijk ik of de flessen Heineken wel goed in de koelkast staan.’ Ook opvallend uit het persmoment: De Carvalho die ‘een Heineken’ drinkt en dan merkt dat het Heineken-merkje van het glas onzichtbaar is voor de fotografen. ‘Kan dit over? Mijn grootvader zou me vermoord hebben als hij dit zag.’
Het zakenblad Quote vroeg hem destijds al of hij ooit in de ‘echte’ rvc van Heineken zou plaatsnemen. Zijn antwoord toen: ‘Onze familie is in het verleden zowel zeer actief betrokken als meer ondersteunend geweest, en dat laatste werkt op dit moment prima. Maar stel dat de situatie over 20 jaar anders is, tja, dan misschien wel.’ Hij leek toen nog weinig op te hebben met het grote Heineken-stempel op zijn voorhoofd: ‘Ik vind het enorm belangrijk om onafhankelijk beoordeeld te worden.’ De Carvalho groeide op in een gezin van vijf kinderen in Kensington, een chique wijk in Londen. Hij genoot zijn opleiding aan de elitaire jongenskostschool Eton en studeerde geschiedenis aan Harvard University in de VS. Hij werkte onder meer voor de Oostenrijkse bank Gutmann en voor investeringsmaatschappij Lion Capital (destijds eigenaar van Hema). Ook startte hij een eigen onderneming gespecialiseerd in digitale transformaties: Public. De Carvalho is getrouwd met gravin Stephanie von und zu Eltz.
De Volkskrant noemde hem eerder dit jaar ‘discreet en onopvallend’, het Nederlands Dagblad omschreef hem als ‘een rustige man met een zachte stem.’ In zijn studententijd daarentegen was hij – zo weet Quote – ‘extreem flamboyant’. En de Heineken-erfenis? Die is er in ieder geval ook letterlijk. Tegen Quote vertelde De Carvalho dat hij nog elke dag de Rolex draagt van zijn grootvader. ‘En tijdens mijn werk draag ik ook nog regelmatig zijn das. Maar die is blauw, en bij Heineken-bijeenkomsten hoor je iets groens te dragen.’

Gerard van Olphen is een financieel zwaargewicht die afgelopen jaar toetrad tot de raad van commissarissen van online dienstverlener Mollie. Hij werd er meteen voorzitter. Van Olphen is met bijna 25 jaar ervaring een bekende naam in de financiële sector. Zo is hij behalve commissaris bij Mollie ook voorzitter van de raad van commissarissen van ASN Bank en rvc-lid van a.s.r. en Robidus. In het verleden was hij onder meer bestuursvoorzitter van APG en voorzitter van de rvb van SNS Reaal.
‘Iemand met een brede financiële kennis die met zijn zachte stem aimabel in de omgang, maar al jaren spijkerhard in zijn onderhandelingen is’, zo klonk het in 2012 toen Van Olphen (1962) opnieuw naar SNS Reaal trok. Hij staat bekend als helder en recht voor zijn raap. Een vaak geciteerde anekdote is die ene keer dat Van Olphen als bestuursvoorzitter van APG in een vijandige Amsterdamse zaal kritisch aan de tand werd gevoeld over het duurzaamheidsbeleid van de pensioenuitvoerder. Van Olphen toen stoer: ‘Ik verkoop vandaag mijn volledige belang in Shell, als jullie en jullie ouders genoegen nemen met een lager pensioen.’ Daar hadden weinig mensen naar verluidt van terug. Tijdens corona besloot Van Olphen het roer om te gooien en te stoppen met zijn werk als bestuursvoorzitter van APG. In De Telegraaf zei hij daarover: ‘Niet dat ik een boot heb om te schuren. En ik ben ook niet van plan de hele dag op de golfbaan te gaan lopen. Maar door het thuiswerken ging ik nadenken over de balans tussen privé en zakelijk. Ik vroeg me ineens af of ik de marathon die de invoering van een nieuw pensioencontract is de komende vijf, zes jaar wel wil.’ Hij koos voor een leven als toezichthouder.
Gerard van Olphen werd in 1962 geboren in Amstelveen, als zoon van een vakbondsbestuurder. Nog een anekdote: zijn vader zette ooit een stamboomonderzoek op omdat hij hoopte dat het ‘van’ in ‘Van Olphen’ betekende dat de familie ooit een landgoed bezat. Gaandeweg werd echter duidelijk dat de ‘van’ vermoedelijk betekende dat leden van de familie aan een heer toebehoorden – als een soort lijfeigenen. ‘Toen is mijn vader maar opgehouden met het onderzoek.’ Van Olphen is opgeleid tot registeraccountant. Ooit zei hij daarover: ‘De invalshoek die de accountant gebruikt om organisaties te beoordelen, levert extra inzichten op. Het is meer de zijwaartse blik dan de blik van bovenaf, waar je als bestuurder vaak naar neigt.’