Een klasse apart
Het Ritz-Carlton is een klasse apart. Er is onlangs zelfs een boek over geschreven door Joseph Michelli, die daarin probeert te achterhalen waarom het deze hotelketen zo goed lukt om overal ter wereld de beste service te bieden. Elk jaar wordt de keten door objectieve (zaken)reizigers verkozen tot beste hotelketen ter wereld. Sinds mijn verblijf in twee Ritz-Carltons in New York, één in Palm Beach, één in Moskou en deze in Dallas, kan ik niet anders dan het met hen eens zijn. In welk ander hotel vraagt de ontbijtober al op de tweede ochtend van het verblijf of we “weer onze favoriete tafel buiten” willen? En welke portier in welk ander hotel weet dat de winkels in de shopping mall pas om elf uur open gaan, als we hem om tien uur vragen waar die mall is? “Better wait another hour, Sir.”
Het zijn de kleine dingen die het doen, die het doen...’, zongen Saskia en Serge al. Maar dat zijn op dit niveau van hotelservice wel precies de dingen die het verschil maken.
Perfect gastheerschap
Met een chocolaatje op het kussen red je het niet meer als vijfsterren hotel. Zegt Roberto van Geenen, de Nederlandse General Manager van het Ritz-Carlton in Dallas: “Service is het allerbelangrijkste in ons hotel. Perfect gastheerschap bij elk lid van het personeel. Nooit iemand laten wachten, altijd opletten of iemand aarzelt in de lobby en direct vragen of je kunt helpen. Misschien gaat dat hier in Dallas wat gemakkelijker dan elders, omdat de Texanen van nature al gastvrij en goedlachs zijn.”
Topkoks Dean Fearing, Gordon Ramsay, Wolfgang Puck
Het hotelrestaurant wordt geleid door topkok Dean Fearing (Esquire verkoos het vorig jaar tot het beste restaurant van Amerika), maar ook andere filialen hebben beroemde chefs in huis, zoals Gordon Ramsay en Wolfgang Puck. De interieurs van de hotels ondergaan wereldwijd een verregaande modernisering. Exit houten lambriseringen, gekrulde spiegels en geveinsde familieportretten. In de lobby in Dallas hangen moderne kunstwerken van onder meer Frank Stella, Robert Motherwell en
Michael Mazur, stuk voor stuk van museumkwaliteit. In Moskou is de hotellobby zo futuristisch als een vliegtuighangar, inclusief glazen koepeldak en eigentijds designmeubilair van onder andere Marcel Wanders. Sombere kleuren, verwijzend naar aloude gentlemens clubs, groen fluwelen Lodewijk de
Zoveelste fauteuils en opbollende Tuschinskigordijnen met kwasten en baleinen ruimen gaandeweg het veld. En niet verbaasd opkijken als de kok om zes uur ’s avonds een trolley de lobby inrijdtom daar ter plekke borrelhapjes te bereiden die, vergezeld van straffe margarita’s, gratis worden uitgedeeld aan het publiek.
Jaap van Zweden
In die lobby liep ik Jaap van Zweden tegen het lijf, de Amsterdamse dirigent die onlangs als dirigent van het Dallas Philharmonic Orchestra is aangesteld en daar furore maakt. Hij woont in het Ritz-Carlton. Niet in het hotel zelf, maar in een van de luxueuze appartementen die bij het hotel horen en van alle faciliteiten van het hotel gebruik kunnen maken. Dit soort serviced appartments is de nieuwste tak van het concern.
Van Geenen: “De eerste woontoren was in no time uitverkocht. We bouwen nu een tweede hiernaast, waarvan 70 procent al was verkocht voordat de bouw was gestart.” Het penthouse ging voor negen miljoen dollar als eerste weg.
De man in de Bentley die de parkeergarage van het appartementengebouw verlaat, knikt mij vriendelijk toe. Ik knik ietwat minzaam terug. Mijn Bentley is namelijk groter.
Lees ook:
> Teveel luxe?
> De Russen komen
> Liever Vegas dan de Veluwe
> Europa's meest luxueuze hotel
> Key-2 luxury: de ultieme gift