De nevenfunctie van Mijntje Lückerath-Rovers
'Mijn droom is dat Blijdorp ooit een openbaar en gratis park wordt'
Mijntje Lückerath - Rovers in gesprek met Gert van der Houwen
Waarom bent u toezichthouder bij Blijdorp, heeft u een band met de diergaarde?
‘Deze functie stond hoog op mijn verlanglijstje van toezichtsfuncties. Ik woon in Rotterdam en ik kom al mijn hele leven in deze dierentuin. Op mijn telefoon heb ik een foto die mijn vader ooit van mij en mijn broer nam bij de olifanten in Blijdorp. Ik was toen drie (zie inzet, red.). Toen ik zelf kinderen kreeg, hadden we een gezinsabonnement en gingen we vaak een uurtje naar de dierentuin.’
Wat maakt Blijdorp uniek?
‘Blijdorp is een stadsdierentuin, met veel groen en prachtige monumentale gebouwen van architect Sybold van Ravesteyn. Het is een unieke plek. Mijn grote droom is dat Blijdorp ooit een openbaar park wordt, voor iedereen gratis toegankelijk, een park waar je ’s zondags een wandelingetje maakt. Jammer genoeg kunnen we, naast donaties van de Vrienden van Blijdorp en de inkomsten van evenementen, niet zonder de entreegelden.’
Is de raad van toezicht van Blijdorp anders dan een raad van een corporate?
‘Tot op zekere hoogte. Uiteraard heb je gewoon je professionele rol als toezichthouder. Maar bij kleinere organisaties zoals Blijdorp is je adviesrol of je klankbordrol misschien nog wel belangrijker dan je toezichtrol. Alle leden van de raad van toezicht komen, individueel, regelmatig even langs om met de directeur te sparren. Voor dit soort organisaties is het van belang dat ze via de raad van toezicht bepaalde kennis in huis krijgen. Onze raad is heel divers qua competenties. Er zit onder andere iemand in met vastgoedkennis, iemand met hospitality-kennis, iemand met kennis van planten en dieren. We kijken goed naar de competentiematrix. Als er een vacature vrijkomt, kijken we welke kennis verloren gaat en welke kennis we nodig hebben.’
Dierentuinen zijn niet onomstreden. Hoe gaat de raad van toezicht om met morele en ethische dilemma’s?
‘Dat staat hoog op de agenda. We denken hard na over de dierentuin van 2030. Uiteraard schuiven we steeds verder op van “aapjes kijken” en amusement naar natuurbehoud en educatie. We zijn betrokken bij tientallen fokprogramma’s, waarmee we zorgen dat diersoorten behouden blijven. De Aziatische leeuwenwelpjes zijn een succesvol voorbeeld. We willen ook graag onze maatschappelijke taak pakken. Het overgrote deel van de Rotterdammers zal deze dieren nooit in het wild zien. Door de dieren te tonen, leer je ook hoe belangrijk het is om ze te behouden en om zorgvuldig met de natuur om te gaan.’
Waarom zouden bestuurders dit soort nevenfuncties moeten hebben?
‘Ik geloof in learn, earn & return. Eerst ontwikkel je jezelf, door studie en carrière. Maar op een gegeven moment moet je ook iets teruggeven. Dat ben je aan de maatschappij verplicht. Een goede toezichtportefeuille is wat mij betreft een mix van functies waar je voor betaald krijgt en van maatschappelijk verantwoorde functies die je onbezoldigd doet.’
Gepubliceerd in Management Scope 02 2019.