Akzo dreigt pensioenfonds te kopen

Akzo dreigt pensioenfonds te kopen
Het zat erin. 'Wijers moet naar het casino', voorspelde De Scopist medio maart. De topman van Akzo Nobel had zojuist 11 miljard euro binnengeharkt met de verkoop van pillendochter Organon. Mooi gedaan.

Maar om Akzo Nobel niet direct ten prooi te laten vallen aan als aasgieren rondcirkelende private equityfondsen - die er meesters in zijn om de kas leeg te halen, een bedrijf uit te verkopen en met schulden te overladen - restte Wijers weinig anders dan zelf op jacht te gaan. Welnu, in het drukke overnamecasino blijkt Akzo Nobel bereid alvast 10,6 miljard euroop tafel te gooien voor het Britse verf- en fijnchemcieconcern ICI op tafel.

En waarschijnlijk wil Wijers ook het laatste miljardje dat hem in de zakken brand nog wel spenderen. Of dat genoeg is om het botte 'nee' van de Britten om te zetten in een liefdevol 'ja', valt te betwijfelen. Gelet op de grote koerssprong van het aandeel ICI houdt 'de markt' er rekening mee dat er een biedingsstrijd ontstaat. Kwestie is alleen: wat is de ratio als Akzo Nobel die straks een prijs betaalt die pakweg 35 procent ligt boven wat ICI vorige week vrijdag op basis van zijn in de voorbije maanden scherp opgelopen beurskoers waard was? Zelfbehoud, meer kan ik er niet van maken. ICI mag dan volgens analisten keurig bij Akzo Nobel passen. Alle onderzoekennaar de merites van fusies en overnames wijzen uit dat het in de praktijk enorm tegenvalt om de synergie te bereiken die de koopprijs rechtvaardigt. In het geval van ICI speelt bovendien mee dat het voormalige bedrijvenconglomeraateen pensioenfonds met zich meezeult dat, afhankelijk van hoe je rekent, tussen de 1,9 tot 4,5 miljard euro tekort komt om aan al zijn toekomstige verplichtingen te voldoen. Want terwijl het ooit immens grote en sterke ICI de afgelopen tien jaar door verkoop van meer dan vijftig bedrijfsonderdelen ineenkromp tot een internationale niche-speler met amper 25.000 man personeel, behielden meer dan 70.000 oud-werknemers hun goudgerande pensioenaanspraken. Je kunt dus gerust stellen dat ICI in feite drie grote divisies heeft in plaats van twee (verf en fijnchemie). En die derde, het pensioenfonds, maakt water. Nu wil het geval dat Akzo Nobel tot voor kort ook een pensioenfonds had met een vermogenstekort. Twee jaar geleden wist het bedrijf de werknemersvertegenwoordigers echter zover te krijgen dat die ermee instemden dat het fonds op eigen benen ging staan. Althans, Akzo Nobel betaalde 300 miljoen euro. En het concern blijft ook een vast deel van de pensioenpremie betalen. Maar Akzo Nobel is niet meer aansprakelijk voor eventuele tekorten. Gelet op de strijdbare houdingvan het bestuur van het pensioenfonds van ICI is de kans klein dat Akzo Nobel daar eenzelfde truc kan uithalen. Dit alleen al is een prima reden om af te zien van een deal. Hans Wijers kan wellicht beter op zoek gaan naar een andere roulettetafel.

facebook