Robert Metzke (Philips) over de toekomst van de cso
Wie: Robert Metzke
Wat: Sinds 2016 global head of sustainability van Philips
Interview door: Arjan de Draaijer, partner bij Deloitte
U werkt sinds 2013 bij Phillips en sinds 2016 in uw huidige rol. Hoe heeft u de cso-functie in die periode zien veranderen?
‘In het begin ben je vooral een luis in de pels en moet je je invloed heel indirect zien uit te oefenen. Je moet leren begrijpen hoe de verschillende bloedgroepen in het bedrijf tikken, wat hun agenda, hun context en hun taal is… want human resources praat anders dan design, innovatie of welke afdeling dan ook. Je eigen agenda probeer je rond te krijgen door duidelijk te maken dat duurzaamheid niet het zoveelste probleem is waarmee ze aan de slag moeten, maar juist een deel van de oplossing voor problemen waar ze sowieso aan werken. In die eerste fase, die langzamer gaat dan je denkt en soms frustrerend is, ben je vooral chief instigator. Op een gegeven moment is er een kantelpunt. Dan komen de ontwikkelingen in een versnelling en moet je alle zeilen bijzetten om de behoefte van mensen om bij te dragen te kanaliseren en ervoor te zorgen dat initiatieven op elkaar aansluiten en elkaar versterken. Dan word je rol die van chief orchestrator.’
Welk advies heeft u voor cso’s die nog in die soms frustrerende eerste fase zitten?
‘Voel je geen onbegrepen roepende in de woestijn, maar zoek aansluiting bij plekken in de organisatie die toch al een veranderopgave hebben. Probeer daar te laten zien hoe innovatie ook maatschappelijk betekenisvol kan zijn. Die vertaalslag moet een cso kunnen maken. Maak bovendien liever gebruik van bestaande structuren in plaats van een parallelle wereld te beginnen. Je kunt beter als een klimop langs oude eiken omhoog klauteren dan nieuwe eiken te planten en te wachten tot die groot genoeg zijn.’
Waar beweegt de cso-functie zich de komende vijf à tien jaar naartoe?
‘We moeten beginnen met de komende twee jaar, want er zit een grote beer op de weg en die heet CSRD en CSDDD. Heel veel van mijn vakcollega’s zullen zich voorlopig bezig moeten houden met rapportage- en compliance-vraagstukken. Op de korte termijn is dat een enorme afleiding, maar op de middellange termijn zie ik ook positieve gevolgen. Door meer transparantie in de markt kunnen klanten en consumenten straks beter het onderscheid maken tussen greenwishers en green-doers. Ik verwacht bovendien dat al die mensen die nu aan de rapportagekant bij consultants en accountants werken daarna de bedrijven ingaan om daar de handen uit de mouwen steken. We bouwen kortom aan een workforce met kennis van zaken en de wil om dingen in beweging te brengen.’
Is daarmee de rol van cso op de lange termijn overbodig?
‘Misschien uiteindelijk wel, naarmate meer functies in het bedrijf het onderwerp oppakken – zoals de cfo vanuit het perspectief van waardecreatie. Met de snelle ontwikkelingen van dit moment vind ik de ondersteunende rol van een cso juist heel noodzakelijk. Een voorbeeld: in een onderneming verborgen kosten als CO2-uitstoot en afval werden in het verleden veelal geëxternaliseerd. Nu maatschappij en wetgever dat niet meer accepteren, gaat de langetermijntrend onherroepelijk richting het structureel internaliseren van die kosten. Bedrijven moeten goed begrijpen wat de kosten en risico’s zijn, maar ook waar de kansen liggen. Dat speelveld kunnen vertalen naar bedrijfsstrategie en bedrijfsvoering wordt een belangrijke opdracht voor de cso.’
Dit interview is gepubliceerd in Management Scope 04 2024.
Dit artikel is voor het laatst aangepast op 09-04-2024