Investeerders over de Green Deal en sustainable finance

U las het interview met kabinetschef Diederik Samsom over de Green Deal en het belang van sustainable finance (zie ook: Diederik Samsom: ‘Privaat geld is noodzakelijk voor een groenere toekomst’). Wat vindt u van de ambities?
Savelsberg: ‘Ik ben blij met de Green Deal, een ambitieus programma dat de transitie naar een duurzamere wereld mogelijk maakt. Het is een goede zet dat de financiële sector een belangrijke rol krijgt toebedeeld. Sustainable finance – enkel investeren in groene initiatieven – is een krachtig instrument om de maatschappij te verduurzamen.’
Seeger: ‘Lange tijd was ik sceptisch: de afgelopen 20 jaar is weinig vooruitgang geboekt op het gebied van duurzaamheid. Er is veel waardevolle tijd verspild. Maar ik word optimistischer. Met de Green Deal is momentum gecreëerd. We zetten serieuze stappen richting een groenere toekomst. Ik geloof echt dat we dichter bij een point of no return komen. Al is er nog wel heel veel werk te doen.’

Mevrouw Seeger, u werkt voor KKR, een Amerikaanse investeringsmaatschappij. Ervaart u verschil tussen Amerika en Europa?
Seeger: ‘Ik ervaar dat beleggers vanuit de hele wereld erkennen dat duurzaamheid uiterst belangrijk is en dat ze van investeerders verlangen dat ze op environmental, social and governance (ESG) criteria sturen. Het klopt dat de interesse voor duurzame beleggingen de laatste tijd vooral groot is in Europa. Maar omdat we wereldwijd fondsen hebben, heeft die groeiende behoefte effect op al onze fondsen in Europa, Azië en de Verenigde Staten (VS).’

Als Europeanen geloven we graag dat we vooroplopen in de duurzaamheidstransitie. Is dat echt het geval?
Kramer: ‘Ook ik ervaar dat er dankzij de Green Deal urgentie is. Daarmee loopt Europa weliswaar voorop, maar als we dit tempo niet weten vast te houden worden we snel ingehaald door andere regio’s. China was bijvoorbeeld het eerste land dat een duurzaamheidstaxonomie ontwikkelde. Daarbij is wel weer belangrijk dat de Europese taxonomie veelomvattender is dan die van China. Onze taxonomie wordt gedeeld door bedrijven, regeringen en financiële instellingen en is daarmee een universele standaard voor duurzame activiteiten. Alles bij elkaar is er vanuit de VS, Canada en Azië veel interesse voor wat hier gebeurt.’

Europa wil de duurzaamheidstaxonomie en sustainable finance als instrument gebruiken om economische activiteiten op duurzaamheid te beoordelen. Wat vindt u daarvan?
Fossemalle: ‘Het zijn heel belangrijke tools om de ambitieuze klimaatplannen te realiseren. Bij de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling worden al langer private equity-investeringen langs de duurzame meetlat gelegd. In de komende jaren moet 50 procent van alle investeringen voldoen aan onze duurzame agenda. Dat levert vooral veel op als we met alle stakeholders constructief samenwerken. We zijn bij veel nieuwe fondsmanagers betrokken die een first time fund ophalen. Met deze managers zijn we in staat om vanaf dag één onze duurzame agenda te integreren. De afgelopen 25 jaar hebben we geleerd hoe belangrijk informatieverschaffing of transparantie omtrent de ESG-criteria is. We kunnen zo beoordelen hoe substantieel de bijdrage van een bedrijf is. Verslaglegging is niet alleen bedoeld om bedrijven aan strikte regels te houden. Het werkelijke doel is een gedragsverandering teweeg te brengen die uiteindelijk diepgeworteld raakt in de strategie. In mijn toekomstige rol als voorzitter van Invest Europe, de Europese branchevereniging voor private equity en venture capital, wil ik nadrukkelijk letten op de belangen van alle private investeerders. Dus met betrekking tot kleine en grote fondsmanagers en kleine en grote limited partners: sustainable finance zou voor iedereen toegankelijk moeten zijn. Ik denk dat met name private equity-bedrijven heel goed in staat zijn om bedrijven fundamenteel te veranderen.’
Kramer: ‘Als ik goed naar Samsoms plannen luister, dan bouwt de Europese Commisie momenteel met onder andere de taxonomie een fundament voor verdere actie gericht op verduurzaming van de economie. Kapitaal zou duurder kunnen worden of zelfs helemaal niet beschikbaar zijn, als een investeerder niet in de goede dingen investeert. Er zullen incentives komen die verder gaan dan alleen rapportage op het gebied van duurzaamheid.’

Samsom schetst een plaatje van private equity en venture capital als risk-takers: investeerders die bereid zijn grote risico’s te nemen. Is dat zo, of draait het bij u ook gewoon om een goede return on investment?
Savelsberg: ‘Samsom zegt het mooi: overheden nemen geen risico’s, private equity- en venture capital-investeerders doen dat wel. Natuurlijk nemen wij een zeker risico, maar het is altijd een gecalculeerd risico. We onderzoeken vooraf of de investering lonend is. Er moet vaak nog een markt gecreëerd worden voor de producten en services die een venture capitalist financiert en investeringen in innovaties moeten zich nog bewijzen op grote schaal. De Green Deal wil dat extra aanmoedigen, om met onze sector een groene toekomst te realiseren. Ik denk dat het een goed gekozen strategie is: onze sector schat in hoe de toekomst eruit zal zien en investeert in bedrijven die de toekomst gaan vormgeven. Daarnaast heeft de overheid ook een verantwoordelijkheid om die groene toekomst te realiseren.’
Fossemalle: ‘Private equity-investeerders zijn in staat om gecalculeerde risico’s te nemen omdat ze een minderheids- of meerderheidsbelang krijgen in een bedrijf. Ze kunnen de risico’s zo beperken door goed management. Dat onze industrie grotere risico’s aandurft, is een voordeel in de transitie naar een duurzamere wereld.’

Hoe belangrijk was duurzaamheid bij PGGM voordat de Europese Commissie de klimaatplannen bekendmaakte?
Kramer: ‘PGGM heeft al sinds tien jaar een focus op duurzaamheid. We integreerden ESG-criteria in onze besluitvorming, maar koppelden de ESG-doelstellingen ook aan specifieke impact-investeringen. Tot 2020 hebben we in totaal zo’n 20 miljard besteed aan beleggingen die een positieve impact hebben op een duurzame wereld. Niet alleen op het klimaat, maar ook op voedsel, schoon water en gezondheid. Onze blik is dus breder dan die van de Europese Commissie. We hopen met onze duurzaamheidsdoelstellingen anderen te inspireren ons voorbeeld te volgen.’

Wat vindt u van bedrijven die niet voldoen aan duurzaam ondernemen volgens de maatstaven van de Europese Commmissie?
Kramer: ‘Op dit moment voldoet slechts 2 procent van de bedrijven aan de Europese definitie van duurzaamheid. De definitie verruimen is geen optie – ook de andere 98 procent zal moeten volgen om Europa in 2050 klimaatneutraal te maken. Het gros van de bedrijven moet dus nog een grote inhaalslag maken. Tegelijkertijd zullen juist deze bedrijven een essentiële rol in de transitie naar een duurzame wereld gaan spelen. Daarom omvat de Europese taxonomie niet alleen windmolens en zonnepanelen, maar geeft die juist ook richting aan sectoren waar nog veel werk te doen is. In de transportsector bijvoorbeeld. Hoe kunnen we deze industrie helpen te verduurzamen en met hen de omwenteling mogelijk maken?’

Welke mogelijkheden biedt de Europese Commissie voor KKR?
Seeger: ‘Het biedt ons als asset manager de kans om portfoliobedrijven te helpen aan een duurzamer verdienmodel. Veel mensen weten niet welke belangrijke rol private equity-investeerders spelen. Binnen KKR hebben we bijvoorbeeld educatieprogramma’s ontwikkeld om de kennis over duurzaam ondernemen te verbeteren. Wat houdt het Akkoord van Parijs in? Hoe leveren bedrijven een bijdrage? Wat is climate risk management? Wat is climate measure management? Door onze portefeuillebedrijven milieubewuster te maken, stimuleren we ze te doen wat ze moeten doen.’

Mevrouw Seeger, u werkt bij een internationale investeerder. Lange tijd werd duurzaamheid in elk land anders geïnterpreteerd. Was dat frustrerend?
Seeger: ‘Duurzaamheid kreeg lange tijd niet de aandacht die het verdiende. Dat komt omdat er geen gemeenschappelijke visie op duurzaamheid bestond. Er waren verschillende inzichten op internationaal niveau, maar ook op nationaal niveau. Dat is verbeterd. Er zijn internationaal verschillende initiatieven om economische activiteiten in diverse industrieën te beoordelen op de mate van duurzaamheid. Ook de Europese Commissie creëert met de duurzaamheidstaxonomie een gemeenschappelijke taal. Dat iedereen op dezelfde manier tegen duurzaamheid aankijkt, is een grote stap vooruit. Ik denk zelfs dat er in de toekomst een gemeenschappelijke sustainable finance-standaard zal zijn, net zoals er destijds ook een internationale accounting standaard is ingevoerd. Daarmee werd internationaal afgesproken hoe het jaarverslag van een verslagplichtige organisatie er uit dient te zien.’

Wat zal de bijdrage van SET Ventures zijn aan de plannen van de Europese Commissie?
Savelsberg: ‘Eigenlijk leveren we al een belangrijke bijdrage. Ons fonds is opgericht om te investeren in technologieën voor duurzame energiesystemen. Deze technologieën zullen andere spelers verder helpen bij het opschalen van de verduurzaming. SET Ventures is al zeven jaar geleden begonnen met het hanteren en toepassen van ESG-criteria, we wisten dat dit de manier was om portfoliobedrijven te begeleiden. Ook waren we een van de eersten die in verslaglegging de CO2-reductie per investering opnamen. Veel investeringsmaatschappijen moeten de stap naar duurzamer investeren nog maken. Maar er zijn al veel managers klaar – en wij zijn daar een van – om het kapitaal dat Samsom beschikbaar stelt, duurzaam verantwoord te investeren en daarmee de volgende schakel in de verduurzamingsketen naar een hoger niveau te tillen.’

Wat is de beste manier om alle private equity-investeerders aan boord te krijgen, zodat ze allemaal meedoen aan Samsoms plannen?
Seeger: ‘Ik denk ook dat veel investeerders al zo ver zijn. Ze zijn gefocust op ESG-doelstellingen, ze zijn serieus bezig met de vraag hoe duurzaam ze zijn en waar ze nog kunnen verbeteren. Partnerships in de waardeketen zijn echter cruciaal: de relaties tussen limited partners en general partners, tussen general partners en portfolio companies, tussen portfolio companies en hun stakeholders. Deze spelers moeten goed samenwerken om vooruitgang te boeken. Ik moedig alle investeerders aan te zorgen voor een goede dialoog in alle schakels.’
Savelsberg: ‘Als private equity-investeerders bouwen we geweldige bedrijven die op enige manier positieve impact hebben op de samenleving. Als we echt duurzame impact willen maken in onze gezamenlijke toekomst, dan zouden we impact ook moeten koppelen aan het remuneratiebeleid van fondsmanagers. We moeten fondsmanagers niet alleen beoordelen op hun financiële resultaten, maar ook op de duurzame impact die ze hebben weten te maken.’

Dit rondetafelgesprek is gepubliceerd in Management Scope 10 2020.