Bedrijven komen alleen nog weg met een onderbouwd beloningsbeleid

Bedrijven komen alleen nog weg met een onderbouwd beloningsbeleid
Op veel van de jaarlijkse aandeelhoudersvergaderingen staat straks de beloning van de bestuurders weer prominent op de agenda. Het is een van de belangrijkste governance-onderwerpen voor bedrijven en een thema dat volop in de schijnwerpers staat. In 2019 kregen bedrijven al een voorproefje van de toenemende belangstelling hiervoor van aandeelhouders en werknemers. CGLytics, onderdeel van Diligent, verwacht dat die aandacht alleen maar toeneemt.

Niet alleen aandeelhouders kijken namelijk kritisch naar de beloning van de bestuurders en alles wat daarmee samenhangt, ook de wetgever is alert. De nieuwe Europese Richtlijn Aandeelhoudersrechten ofwel Shareholders Rights Directive (SRD II) stelt eisen aan de transparantie van het bedrijf met betrekking tot de beloning van bestuurders en senior managers. Ook moet de beloning aansluiten bij de waardecreatie op de lange termijn.

Een toenemend aantal bestuurders, toezichthouders, remuneratiecommissies  en investeerders zetten corporate governance analytics in om het beloningsbeleid te toetsen. Dat helpt bij het bepalen van een adequate beloningsstructuur en het beoordelen ervan. De breed gevoerde discussie over de beloning van Shell-ceo Ben van Beurden illustreert dat: die werd in 2018 meer dan verdubbeld tot € 20,1 miljoen. Data laten zien dat zijn loon daarmee 143 keer hoger is dan het gemiddelde loon van het Britse personeel van het olie- en gasconcern. Tijdens de meest recente vergadering van Shell hadden aandeelhouders de kans om te stemmen over het loonpakket en ruim 10 procent van hen stemde tegen.

Overleg over het beloningsbeleid met aandeelhouders scheelt tegenstemmen
CGLytics ziet ook hoe ondernemingen juist op waardering kunnen rekenen voor een beloningsbeleid dat is gericht op de lange termijn. Zo kwam verzekeraar a.s.r. positief in het nieuws toen het permanent een einde wilde maken aan bonussen en beloning in aandelen voor het bestuur. Na instemming van de aandeelhouders is ook vastgelegd dat er geen variabele beloningsregelingen zijn voor de leden van de raad van bestuur. Daarmee is het beloningsbeleid van de top gelijkwaardig aan dat van de andere werknemers in de onderneming.
Duidelijk is dat bedrijven zich bewust moeten zijn van de effecten van het beloningsbeleid. We zien een positief effect als bedrijven al voor de algemene vergadering van aandeelhouders in overleg gaan over het beloningsbeleid met aandeelhouders en andere belanghebbenden en hun beleid onderbouwen met gegevens. Er zijn signalen dat hierdoor het aantal stemmen tegen het voorgestelde beleid daalt.
Onderbouwing van een weloverwogen beloningsbeleid is niet langer optioneel. Nederlandse bedrijven moeten hun remuneratierapportering voor het boekjaar 2019 opstellen in lijn met de nieuwe vereisten van SRD II, met daarin onder andere een uitgebreid overzicht van de vergoedingen en voordelen van elke individuele bestuurder die valt onder de adviserende stem van de aandeelhouders. Daarnaast moeten Nederlandse beursgenoteerde bedrijven toelichten hoe hun salarisstrategie overeenkomt met de langetermijndoelen. De nieuwe wet geeft de aandeelhouders ook meer inspraak. Sinds invoering van de wet hebben bedrijven 75 procent van de stemmen van aandeelhouders nodig om hun salarisstrategie aan te passen. Dit was voorheen 50 procent. Alle reden voor bedrijven – ook voor de niet-beursgenoteerde ondernemingen – om het beloningsbeleid in perspectief te plaatsen. Daarmee zijn de financiële en reputatierisico’s goed in beeld.

Tekst door Aniel Mahabier. Mahabier is ceo en oprichter van CGLytics. Hij interviewt en schrijft voor Management Scope over de beloning van bestuurders en corporate governance analytics.

facebook