Saai, met een twist

Om te beginnen roept de pasvorm van het ingetogen pak geen discussie op. Een pak dat te ruim zit, straalt desinteresse uit. In een te strak pak neemt niemand je serieus. Een pak dat mooi aansluit, straalt daarentegen rust uit.
Let erop dat de schouder van het jasje aansluit op je eigen schouder en dat er niet te veel overtollige stof op de bovenarm zit. Daarnaast oogt het mooi als de mouwlengte minimaal een halve centimeter voor je manchet eindigt, waardoor je altijd een stukje manchet ziet.
De lengte van de broek is sinds enkele jaren een discussiepunt, maar niet voor de topbestuurder. De broekspijp valt aan de achterkant in een rechte lijn naar beneden en heeft een lichte knik aan de voorkant. Als je staat, is de sok niet zichtbaar. Als bestuurder wil je niet dat mensen hoeven na te denken: waarom is zijn broekspijp kort of lang? Ook dat is de weg van de minste ruis, die ik hierboven omschreef.

Saai is goed, dus. En toch is dat niet alles. Bij de basis van het ingetogen pak hoort een extra laag. Elke topbestuurder weet, als het goed is, wat hij (of zij) wil uitstralen – en gaat daar ook voor. Dat keert terug in de kledingkeuze. Wat betreft pakken ontstaat een leuk en subtiel spel, omdat er veel mogelijk is qua snit, kleur en accessoires.
Kleur en snit zijn aparte verhalen. Als we het hebben over de basis, dan is de stof het meest voor de hand liggende, onderscheidende element. Met een fijne stof kan een atelier of kleermaker sowieso zijn ambacht het beste tot uiting laten komen. Los daarvan geldt: hoe lager de micron – ofwel de diameter van de wol – van de stof, hoe dunner de wol en hoe luxer de uitstraling. Kies voor een micron 16 (16 duizendste van een millimeter) of micron 17. Bij deze kwaliteit is het alsof het doek van water is gemaakt, zo perfect beweegt de stof met je mee. Mooi maar ook saai, zoals het hoort.

Tom Doppen is samen met compagnon Bastiaan Tan eigenaar van Gallery Tailors (Egelantiersgracht 97, Amsterdam).