Column: 'Borstklopperij'

Een snelle spits, een spits die de bal net ín het doel wist te krijgen (in plaats van net ernaast). En eentje die past in de rijke historie van Eindhovense topspitsen zoals Ronaldo, Van Nistelrooy en Romario. Maar Kezman was ook de man die na het doelpunt wees op zijn eigen rugnummer. Toeschouwers, televisiekijkers: IK heb het gedaan, Mateja Kezman. Het maakte zijn tien medespelers tot figuranten in de grote Kezman-show.

Op economisch gebied vallen er in Nederland de laatste jaren weinig doelpunten te vieren. Sinds de crisis van 2008 is de Nederlandse economie per saldo in zeven jaar van stagnatie beland. Daarmee deden we het veel slechter dan de Duitsers en ook slechter dan het Europees gemiddelde. Voor handelsnatie Nederland is dat een beschamende prestatie. Natuurlijk kunnen we daarvoor externe oorzaken aanwijzen. Zoals de verliezende voetbalcoach zou doen. Het veld was slecht. Oké, maar gold dat niet ook voor de tegenstander? Nederland heeft last gehad van de verslechterde wereldeconomie en het is verklaarbaar dat een land dat zo sterk van export afhankelijk is, daar bovengemiddeld gevoelig voor is. En ja, we hebben in Nederland een grote financiële sector en die sector is zwaar getroffen door de crisis. Belangrijker is dat we een regering hebben die juist in de periode van crisis heeft besloten de rem op de economie te zetten.

Wat men in Den Haag trots de hervorming van de woningmarkt noemt, is in de praktijk een actief ontmoedigingsbeleid om een eigen huis te kopen. De regering heeft de hypotheekrenteaftrek beperkt en de leencapaciteit van Nederlandse burgers flink verkleind. Zodanig dat de natuurlijke correctie op de huizenmarkt fors werd versterkt. Nederlandse woningen werden tussen 2008 en 2013 22 procent minder waard. Die daling van de huizenprijzen heeft de nodige gevolgen gehad. Veel Nederlanders staan met hun hypotheek onder water en in tijden van dalende huizenprijzen houden woningbezitters de hand op de knip. Onbegrijpelijk dat de regering de woningmarkt op zo’n ongunstig moment heeft ‘hervormd’. Het wás al crisis! Verder zijn ook de opgevoerde regeldruk en de door populisme ingegeven jacht op bankiers geen duw in de rug van de economie. Excessen aanpakken is oké, maar om nou elke bankier als schurk te bestempelen, gaat te ver. Wat denken de heren en dames politici eigenlijk van zichzelf?

Inmiddels is in Europa het economisch tij aan het keren. Nadat het rentewapen van ECB-topman Mario Draghi geen doel trof, heeft hij een paardenmiddel ingezet: het massaal opkopen van staatsobligaties. Op die manier wordt kunstmatig geld in de economie gepompt. Deze opkoopoperatie leidde zelfs even tot negatieve rentetarieven. Inmiddels zorgt het ingrijpen van Draghi voor een positieve impuls voor de Europese economie, die nu ook de wind in de rug heeft dankzij de sterke dollar en de olieprijzen die ten opzichte van vorig jaar gedaald zijn. Lagere olieprijzen zijn goed voor industrie en transport, terwijl de sterke olie goed is voor exporteurs.