An Lommers (ASML): ‘Gelukkig heb ik nog een gezonde dosis onzekerheid’
ASML staat bekend als een bedrijf met een vrij harde, technische cultuur. Vindt u dat terecht?
‘Ik herken er wel wat in. Maar die ‘‘hardheid’’ komt voort uit passie en liefde voor de inhoud, niet uit de behoefte elkaar emotioneel te raken. Hier heerst een cultuur waarin challenge en collaborate gelijk opgaan. Daarnaast is zorg voor elkaar – care – minstens zo belangrijk. Toen mijn vader vorig jaar overleed, voelde ik me echt gesteund door mijn collega’s. Die betrokkenheid maakt het juist mogelijk om stevig inhoudelijk te debatteren, zonder bang te zijn voor negatieve persoonlijke gevolgen. Wel moeten we ons blijven ontwikkelen. In het verleden lag de focus met name op technologische innovatie en zakelijk leiderschap, nu worden people leadership en coaching nog belangrijker.’
In hoeverre is er ook aandacht voor diversiteit en inclusie?
‘Bij ASML ligt de aandacht van oudsher op neurodiversiteit en diversiteit in culturele achtergronden. Begrijpelijk voor een bedrijf met meer dan 140 nationaliteiten aan boord. Inmiddels hebben we ook doelstellingen geformuleerd voor gender diversity. Tegelijkertijd moeten we realistisch zijn: er zijn nu eenmaal minder vrouwen die kiezen voor een technische studie. We doen ons best om vrouwelijk technisch talent aan te trekken en te behouden, maar er is nog een wereld te winnen. Het is wel zeer belangrijk dat dit gebeurt.’
ASML heeft slechts 20 tot 25 procent vrouwen in huis. Heeft u daar als vrouwelijke leider last van?
‘Nee. Ik merk wel dat mannen en vrouwen soms anders communiceren, net als mensen met verschillende culturele achtergronden. Daar pas ik me op aan. Uit respect voor collega’s, niet omdat het mannen zijn.’
Er zijn heel veel onderzoeken waaruit blijkt dat vrouwen zich dubbel zo hard moeten bewijzen als mannen om voor vol te worden aangezien.
‘Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik me sterker moest bewijzen omdat ik een vrouw ben. Wel heb ik lange tijd moeite gehad me uit te spreken als het ging om ontwikkeling en carrièrepaden, zelfs zo dat ik wel wat hulp kon gebruiken om mijn onzekerheden te overwinnen. Vooral dat laatste had ik gemeen met heel wat vrouwen met wie ik deelnam aan het leiderschapsprogramma Women on Boards. Mijn onzekerheid is dankzij het programma zeker afgenomen. Het hielp al om te zien dat heel veel verschillende vrouwen met dezelfde problemen worstelen als ik en dat we hier met elkaar heel open over konden praten. We kregen bovendien heel goede ondersteuning van coaches. En het grappige is: als je je gewoon uitspreekt, word je heel open en hartelijk ontvangen. Nu denk ik: waarom heb ik dat niet eerder gedaan? Want het is zo simpel.’
Hoe staat het nu met uw zelfvertrouwen?
‘Toen ik aan de opleiding begon, scoorde ik misschien een 5, nu werk ik toe naar een 7. Ik wil overigens helemaal geen 10. Dat past niet bij mij. En ik presteer ook beter als ik geen blind zelfvertrouwen heb.’
Dit interview is gepubliceerd in Management Scope 10 2024.
Dit artikel is voor het laatst aangepast op 19-11-2024