De eerste 100 dagen als commissaris van Kas Bank
'Commissaris zijn is als spelen met een elastiekje'
Tanja Nagel in gesprek met Caroline Zegers
Wie: Tanja Nagel
Wat: Sinds april 2018 lid van de raad van commissarissen van de Kas Bank
U was van 2009 tot 2017 bestuursvoorzitter van de private bank Theodoor Gilissen. Waarom maakte u deze overstap?
‘Ik koos er bewust voor niet opnieuw een bestuursfunctie te aanvaarden. Ik had de leukste baan ooit en wilde niet een radertje ergens in een andere organisatie worden. Ik heb ervoor gekozen om professioneel toezichthouder te worden om daarmee bij meerdere organisaties een bijdrage te kunnen leveren en dingen te leren. Bovendien is het prettig om weer tijd te hebben voor de sportschool. Ik vervul sinds 2017 een commissariaat bij professioneel dienstverlener EY en ook bij PNO Consultants. Ik wil het aantal commissariaten langzaam opbouwen. Daarnaast wil ik tijd houden voor een aantal bestuurlijke functies en maatschappelijke rollen.’
Waarom koos u voor Kas Bank?
‘Vanwege mijn voorliefde voor oude bankiershuizen – Van Lanschot ontstond in 1737, Theodoor Gilissen in 1881, Kas Bank in 1806. Daarnaast vond ik het belangrijk toe te treden tot een raad van commissarissen waarin ik niet de enige vrouw ben: ik kies graag voor raden waar de diversiteit al enigszins op stoom is. Bij Kas Bank vind ik Petri Hofsté en Pauline Bieringa aan mijn zijde. Helaas vormen vrouwen nog altijd een te klein kliekje in corporate Nederland.’
Hoe heeft u zich voorbereid?
‘Ik kende Kas Bank al omdat Theodoor Gilissen er klant was. Daarnaast is het een beursgenoteerd bedrijf, ik kon me dus eenvoudig in de cijfers verdiepen. Natuurlijk heb ik vooraf gesproken met de overige commissarissen. Na mijn benoeming heb ik met meerdere medewerkers gesproken.’
Hoe kijkt u terug op de eerste periode?
‘Die was intensiever dan verwacht: de bank is kort na mijn aantreden in gesprek gegaan met een Franse partij over een openbaar bod. Het was interessant om dit traject, met mijn bestuurlijke ervaring, vanuit de raad voor commissarissen mee te mogen begeleiden. We hebben de raad van bestuur voortdurend mogen challengen: hebben we het wel goed gezien? Is verkoop aan deze Franse partij werkelijk de beste optie voor alle stakeholders?’
Hoe ziet u de rol van commissaris?
‘Het is als spelen met een elastiekje. Je moet weten wanneer je dicht bij de raad van bestuur kunt of moet komen en wanneer niet. Voor bestuurders is het onprettig als commissarissen voortdurend in hun nek hijgen. Maar commissarissen opereren nu eenmaal op afstand, terwijl ze wel willen weten wat er speelt. Ik vind het soms nog lastig om hierin de juiste afweging te maken.’
Hoe kijkt u aan tegen de manier waarop een organisatie de strategie succesvol ten uitvoering brengt?
‘De structuur van je organisatie op orde zijn: de processen en procedures moeten kloppen. Is dat niet het geval, dan weten medewerkers niet waar ze aan toe zijn en wordt er geklaagd bij de koffieautomaat. Voor mij is het belangrijk de harde en zachte kant met elkaar te combineren, zoals met de combinatie van mijn lidmaatschap van het auditcommittee en cultuur in mijn portefeuille. Als commissaris wil ik weten wat er speelt. Ik hoor graag hoe de mensen over hun organisatie denken, daarmee kan ik wellicht de organisatie verder helpen.’
Dit korte interview is gepubliceerd in Management Scope 05 2019, als onderdeel van onze vaste rubriek 'Komen en gaan'.