Til de diversiteitsdiscussie naar een hoger plan!

Til de diversiteitsdiscussie naar een hoger plan!
Hoe zit het met de diversiteitsdiscussie? Alles lijkt nu af te hangen van de Eerste Kamer, waar besloten moet worden over de aanname van de motie Kalma. Een motie die betrekking heeft op de aanpassing van regels over bestuur en toezicht in NV's en BV's. Regels over quota en sancties, verbonden door streefcijfers (30% vrouwen in raden van bestuur en raden van commissarissen van beursgenoteerde ondernemingen). Maar ik vraag me inmiddels af of we niet aan het verzanden zijn in deeldiscussies!

Blijven we écht doorzeuren over of Nederlandse vrouwen wel of geen verwende prinsesjes zijn? Over witte fitte mannen, die vrouwen weerhouden van topfuncties en dus inderdaad ook over quota en sancties? Wat mij betreft stoppen we met het voeren van dit soort deeldiscussies en het vormen van halve maatregelen. Nog even doorlummelen en we vergooien onze kans om kennisland Nederland toekomstklaar te maken.

Vrouwen grootste minderheid
Waarom tillen we de discussie niet naar een hoger plan: de arbeidsparticipatie! Het gaat erom dat we deze vergroten, zodat we de vergrijzing het hoofd kunnen bieden en het huidige welvaartsniveau kunnen behouden of (liever zelfs) vergroten. Het regeerakkoord is daar al heel duidelijk over. En niet voor niets. Er dreigt immers een serieus tekort aan talent. Binnen 3 tot 5 jaar stromen de babyboomers en masse uit. Dus we móeten wel alle zeilen bijzetten om zo snel mogelijk 100% van onze talentenpoule te benutten.

Vrouwelijke studenten aan HBO- en WO-instellingen zijn op dit moment veruit in de meerderheid. Maar waar het om topposities gaat zijn vrouwen in Nederland nog steeds de grootste minderheidsgroep. Als we de verhoogde arbeidsparticipatiedoelstelling van het kabinet willen behalen, is de participatie van vrouwen vrij essentieel. Hoe relevant is de discussie dan nog of zij werk en zorg wel kunnen combineren?

Investeren in talent
Het Charter van Talent naar de Top is dan ook ontwikkeld met juist een brede visie op een talentgerichte toekomst. Organisaties en bedrijven moeten zichzelf uit eigen beweging aantrekkelijk maken voor álle vormen van talent, te beginnen bij vrouwen. Het Charter biedt daar tools toe. Investeren in talent moet niet gezien worden als een kostenpost. Zeker investeren in vrouwelijk talent niet. Tijd, geld en energie steken in de doorstroom van vrouwelijk talent naar de top, is een duurzame belegging in het behouden en verstevigen van het Nederlands welvaartsniveau.

Ik haal hier graag een recent onderzoek van Roland Berger Strategy Consultants aan, dat bewijst dat een goed diversiteitsbeleid loont. In veel gevallen zelfs tot 35% meer rendement op het eigen vermogen en 34% op dat van de aandeelhouders. Dus laten we ons alsjeblieft niet meer focussen op het voeren van de eerder genoemde deeldiscussies, maar de grote lijn aanpakken.

Eigen verantwoordelijkheid
Hoe? Vrouwen moeten om te beginnen ophouden elkaar te betwisten of een fulltime baan bij het moederschap past. Een mooie tussenoplossing is dat ouders (mannen én vrouwen) ieder vier dagen gaan werken. Werkgevers moeten op hun beurt, zoals gezegd, van hun organisatie een welkome plek maken voor alle vormen van talent; handelen naar een beleid dat gericht is op diversiteit. Daar kan geen - van overheidswege uit geregeld - quotum tegenop. De overheid dient juist te investeren in kinderopvang en andere mogelijke manieren om talent te faciliteren op weg naar de Top.

Sybilla M. Dekker
Voorzitter Taskforce & Stichting Talent naar de Top

Lees ook
> Toch liever wel een vrouw, column van Sybilla Dekker
> De toekomst lonkt, column van Sybilla Dekker
> Generatie Z

> Topvrouwen!

facebook