Analyse top-100 Corporate Vrouwen 2025: spectaculaire verschuivingen
> Volledige lijst nog niet gezien? Bekijk hier de Top-100 Corporate Vrouwen
Miriam van Dongen is als ‘beroepscommissaris sinds 2009’ al lange tijd een bekend gezicht in corporate Nederland en in deze lijst. In de vorige editie van deze ranglijst viel ze net buiten het podium: ze stond vierde. Ook in de begin dit jaar gepubliceerde Top-100 Commissarissen (m/v) is ze prominent aanwezig, met een tweede plaats achter oud-Ahold-ceo Dick Boer – waarmee ze zich dus óók al 's lands invloedrijkste vrouwelijke commissaris mocht noemen. De opmars in de Top-100 Corporate Vrouwen heeft Van Dongen te danken aan een verdere uitbreiding van haar toch al brede portefeuille. Van Dongen werd – na de peildatum van de vorige telling – commissaris van Rabobank, waar ze lid is van de audit- en riskcommissie, en toezichthouder van onderzoeksbureau TNO, waar ze de auditcommissie voorzit. Daarnaast is ze nog altijd toezichthouder bij Achmea, Optiver en het Kadaster. Dat combineert ze met adviesrollen in de financiële sector: bij het private equity-kantoor BlackFin Capital Partners en bij de uMunthu Investment Company, een investeringsfonds dat zich richt op Sub-Sahara Afrika. Bovendien zit ze ook nog in de raad van toezicht van Het Balletorkest, de ‘muzikale partner’ van Het Nationale Ballet en Het Nederlands Dans Theater. In een interview uit 2022 met Management Scope toonde Van Dongen – die na een studie bedrijfseconomie functies bekleedde bij onder meer McKinsey en Delta Lloyd – zich enthousiast over haar toezichthoudende rollen: ‘Ik vind het mooi dat je als commissaris meedenkt over de strategie van een onderneming. Je bouwt op ervaringen en je wordt een completere commissaris met alles wat je meemaakt. Dat neem je mee naar de andere ondernemingen in je portefeuille. Een aantal vraagstukken is hetzelfde, maar ik bekijk ze vanuit verschillende perspectieven.’ Anno 2025 voegt ze daaraan toe: ‘De klassieke toezichtrol blijft belangrijk, maar meer nadruk moet op de adviesrol komen te liggen.’
Duikeling
In de Top-100 Corporate Vrouwen neemt Van Dongen de eerste plaats over van collega-beroepscommissaris Petri Hofsté. Hofsté, die jarenlang in de hoogste regionen van onze ranglijst te vinden was – sterker nog: ze voerde de lijst maar liefst zeven keer aan – maakt deze keer een flinke duikeling. We vinden haar dit jaar ‘pas’ terug op nr. 56. Dat heeft vooral te maken met het recente vertrek van Hofsté uit de raad van commissarissen van Rabobank, een zwaar tellende positie in deze ranglijst. Bij Rabobank rondde ze de jaarstukken van 2024 af, waarna ze definitief werd bedankt ‘voor haar bijdrage aan de solide koers van de bank’. Dat wil zeker niet zeggen dat we definitief afscheid gaan nemen van Hofsté in deze lijst. Mogelijk keert ze de volgende editie van deze lijst zomaar terug aan de ‘echte’ top, want ze start per 1 juli in de raad van commissarissen van ING. Maar dat was net na de peildatum voor dit jaar.
Stuivertje wisselen in de top-3
Eerst een blik op de top-3: die wordt naast Van Dongen gevormd door twee vrouwen die vorig jaar ook al in de top-3 stonden, maar die dit jaar stuivertje hebben gewisseld. Het gaat om beroepscommissaris Pauline van der Meer Mohr (gestegen van nr. 3 naar nr. 2) en de onlangs vertrokken PostNL-ceo Herna Verhagen (die dus positie 2 voor positie 3 verruilde). Vooral het vertrek bij PostNL kost Verhagen punten in de ranglijst. Haar toezichthoudende posities bij vooral Philips en ING en in iets mindere mate Het Concertgebouw en de Goldschmeding Foundation, zorgen ervoor dat Verhagen – in 2023 aanvoerder van deze lijst – nog steeds een van de toonaangevende stemmen is in corporate Nederland. Runner up Van der Meer Mohr bestendigde dit jaar min of meer haar zware portefeuille (bij onder meer de rvc’s van NN Group, Ahold Delhaize en als voorzitter bij ASM International). Ze nam afscheid van haar functie als lid van de commissie kapitaalmarkt bij de Autoriteit Financiële Markten, maar nam ook een nieuwe functie aan, als lid van het bestuur van VEUO.
Spectaculaire verschuivingen
Het blijft natuurlijk niet bij het stuivertje wisselen in de top-10, want we hadden het hierboven over spectaculaire verschuivingen ten opzichte van de vorige editie. Zo is er de gestage opmars van dsm-firmenich- en Arcadis- commissaris Carla Mahieu (van 7 naar 4). Mahieu is door HR-functies in het verleden bij onder meer Shell, Philips en Aegon in commissarissenland uitgegroeid tot dé specialist op het gebied van talentmanagement en successieplanning. In een eerder interview zei ze daarover: ‘Commissarissen praten graag over strategie en financiële cijfers, maar nu is er ook veel meer aandacht voor het belang van het menselijk kapitaal. Dit komt voort uit het besef dat zonder de juiste mensen zelfs de beste strategie niet tot succes kan leiden. De discussie over talent is breder geworden en omvat nu de hele talentpijplijn, niet alleen de topposities.’ Een nog veel opvallender opmars – van nr. 31 naar nr. 5 – is er voor Mieke De Schepper. Zij is na bijna twee decennia in het buitenland, met name Singapore, pas kort terug in Nederland. ‘Ik was helemaal weg uit het Nederlandse wereldje, had nauwelijks een netwerk hier’, zei ze eerder in een interview met dit magazine. De Schepper is het levende bewijs dat dit snel kan veranderen: ze kwam terug als cco bij Trustpilot en werd vorig jaar benoemd tot ceo van Sunweb, met als gevolg dat ze in alle toonaangevende lijstjes genoteerd staat. De Schepper is bovendien de hoogste niet-beroepscommissaris in de lijst.
Herintreder en hoogste nieuwe binnenkomer
Een herintreder in de top-10 is beroepscommissaris Sandra Berendsen (nr. 10). De opmars van Berendsen tekende zich eerder dit jaar al af, toen ze overtuigend op de eerste plaats belandde van de Next50 Commissarissen van Management Scope. De melkveehouder uit Markelo was een tijd lang noodgedwongen weg uit de spotlights, maar is weer helemaal terug met een aantal interessante commissariaten (waaronder KPMG en Rabobank). Berendsen daarover: ‘Ik heb een paar commissariaten moeten afstoten, omdat ik simpelweg thuis op de boerderij nodig was. Het ziet er misschien uit als een gat in mijn cv, maar ik heb me op het melkveebedrijf gericht. Het was heel erg hands-on en hard werken. Stond ik ineens ’s nachts een storing aan de melkrobots op te lossen.’ Dé klapper van het jaar wordt gemaakt door Marike Bonhof (zie kader ‘Een expeditie op de bucketlist’ hieronder). Zij is de hoogste nieuwe binnenkomer. Vanuit ‘het niets’ komt ze terecht op nr. 8 in de lijst. Bonhof scoort punten dankzij het cfo-schap bij woningbouwcorporatie Ymere en dankzij toezichthoudende functies bij Stedin en Nationale Hypotheek Garantie.
Marike Bonhof: een expeditie op de bucketlist
Marike Bonhof begon, na een studie bedrijfseconomie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, haar loopbaan op het ministerie van Financiën, waar ze onder meer werkte bij de directie begrotingszaken en de Inspectie der Rijksfinanciën. 27 jaar later is Bonhof – volgens haar eigen LinkedIn ‘een betrokken en bevlogen bestuurder’ – nr. 8 in de Top-100 Corporate Vrouwen en daarmee de hoogste nieuwe binnenkomer. Dat heeft ze vooral te danken aan haar nieuwe functie als cfo van woningbouwcorporatie Ymere (al zou ze liever ‘chief value officer’ zijn, zei ze onlangs in een interview) en vanwege haar toezichthoudende functies bij Stedin en Nationale Hypotheek Garantie. Haar hele werkzame leven was Bonhof actief in het financiële segment, met name van de (semi)overheid. Eerst op het ministerie van Zalm, later als ambtenaar in Amsterdam, vervolgens als cfo van Vitens. En nu dus bij Ymere.
Expeditie Robinson
Als kersverse cfo van Ymere trok ze al meermaals aan de bel. Ze maakt zich zorgen over de toekomst van betaalbare huurwoningen in Nederland, wil meer nieuwbouw en een versnelling van de duurzaamheidsagenda (maar: ‘Als wij meedoen aan de energietransitie kan het niet zo zijn dat onze huurders daar extra voor moeten betalen’, zei ze tegen BNR). Altijd is er bij haar die ‘maatschappelijke gedrevenheid’. Dat liet ze ook al zien in haar vorige functie, als cfo van drinkwaterbedrijf Vitens. In De Gelderlander zei ze: ‘We zouden het kinderen zo gemakkelijk mogelijk moeten maken om water te drinken. Toen ik op de lagere school zat, moest ik mijn flesje vullen op het toilet. Dat spreekt natuurlijk niet tot de verbeelding. Beter is het een speciaal watertappunt in de school te installeren. Of simpeler: het kraantje in de klas aantrekkelijker maken, bijvoorbeeld door er een poster boven te hangen dat het een drinkwaterkraan is.’ Diezelfde maatschappelijke betrokkenheid komt naar voren uit een 8 ander pareltje uit de archieven. In 2017 wilde Marike Bonhof, destijds financieel directeur van de gemeente Amsterdam, meedoen aan het tv-programma Expeditie Robinson. Uit Het Parool: ‘Het staat op mijn bucketlist.’ Dat alleen bekende Nederlanders meedoen, deerde haar niet. Bovendien was er ook daar die diepere laag. ‘Ik wil aandacht vragen voor schoon drinkwater. In Nederland is het vanzelfsprekend dat er water uit de kraan komt, maar in veel landen is dat niet zo.’ Uit haar aanmeldingsfilmpje: ‘Ze verklaren me voor gek. Einde carrière, geen tijd voor. En toch wil ik meedoen.’ Tot deelname aan het programma is het niet gekomen. Nog niet.
Nieuwe gezichten
De lijst telt naast Bonhof en Berendsen maar liefst 15 andere ‘nieuwe’ gezichten. Onder hen is ook econome Else Bos (nr. 18). Zij trad terug als commissaris van De Nederlandsche Bank (DNB), maar nam vervolgens een zware toezichthoudende functie bij Achmea op in haar portefeuille. Het grote verschil tussen toezien bij DNB en Achmea? Bos zei daarover eerder: ‘DNB als centrale toezichthouder start vanuit het belang van stabiliteit in de sector en kijkt van daaruit naar hoe de individuele spelers zich gedragen en met elkaar interacteren. Als interne toezichthouder ben je juist primair gericht op de onderneming waarvan je commissaris bent. Dat is eigenlijk het grootste verschil.’ Ook een opvallende, maar niet meteen verrassende nieuwkomer, is de Franse bankier Marguerite Bérard (zie onderstaand kader). Zij is druk bezig met haar onboarding als nieuwe bestuursvoorzitter van ABN AMRO.
Marguerite Bérard: klasgenootje van Macron is niet van de Franse slag
‘Ik ben een appel.’ Marguerite Bérard is druk bezig met Nederlandse les, zo vertelde ze onlangs in haar introductiespeech tegen aandeelhouders. Ze moest de vreemdste Nederlandse zinnetjes uit het hoofd leren, waarvan het appelzinnetje slechts een absurd voorbeeld was. Hoe dan ook: de Française wilde met haar coming out als appel slechts aangeven dat ze haar nieuwe baan in Amsterdam én haar integratie in Nederland serieus neemt. Mogelijk volgde Bérard daarmee een tip op van haar buurman in Parijs, Stéphane Boujnah, bestuursvoorzitter van Euronext. Hij raadde Bérard aan – zo vertelde hij aan NRC – om zich snel volledig onder te dompelen in de Nederlandse taal en cultuur. Hij stelde haar dagtripjes voor naar Texel, Groningen en Delft. Net zoals Boujnah zelf deed toen hij in Amsterdam woonde.
Nooit rust
Bérard werd dit voorjaar officieel benoemd tot de opvolger van Robert Swaak bij ABN AMRO en werd daarmee de eerste vrouwelijke ceo van een Nederlandse grootbank. Swaak had haar in een afscheidsinterview in het FD nog gewaarschuwd: ‘Er is nooit rust binnen dit bedrijf.’ De erfenis van Swaak: een bank in herstel, met een scherpere focus op de Nederlandse markt en groeiend op het gebied van vermogensbeheer. Maar ook: relatief hoge kosten, een grootaandeelhouder (de staat) die zijn belang graag kwijt wil én een grote reorganisatie in aantocht. Focus aanbrengen is een van de topprioriteiten van Bérard. Zelf zei ze tegenover de aandeelhouders: ‘We gaan onze winstgevendheid verbeteren, onze kapitaalpositie optimaliseren, onze kosten naar het juiste niveau brengen en groei van betekenis realiseren.’ De echt strategische plannen van Bérard volgen in november, op de capital markets day van ABN AMRO. Wel beloofde ze de aandeelhouders alvast ‘nooit iets met de Franse slag’ te zullen doen.
Ambtenaar, schrijver, bestuursvoorzitter
Maar wie is Marguerite Bérard eigenlijk? Een in 1977 geboren ‘Française met staalblauwe ogen; competent, zachtaardig, uiterst slim, makkelijk in de omgang en geïnteresseerd in mensen’. Dixit NRC. ‘Maakt van haar hart geen moordkuil’. Dixit de Volkskrant. ‘Margot pour les intimes’. Dixit Les Echos. Bérard studeerde economie en bestuurskunde in Parijs (Sciences Po) en de Verenigde Staten (Princeton) en sloot haar opleiding af op de prestigieuze eliteschool ENA (leverancier van meerdere Franse presidenten en premiers). Ze was de beste van haar lichting. En dat zegt iets, want tot haar lichting behoorde ook de Franse president Emmanuel Macron. Haar studie sloot ze af met een 20 pagina’s tellend epistel, waarin ze opriep tot drastische hervormingen van de opleiding, ondertekend door Macron en 131 medestudenten. Aanvankelijk koos Bérard voor een ambtelijk bestaan. Ze werd financieel inspecteur en was onder meer adviseur van president Nicolas Sarkozy. In 2012 stapte ze over naar de private sector, naar fusiebank Banque Populaire-Caisse d’Epargne (BPCE), waar ze verantwoordelijk werd voor strategie en juridische zaken. In 2018 vertrok ze naar BNP Paribas, de grootste bank van Frankrijk, waar ze aan het hoofd kwam te staan van de nationale retailactiviteiten. Tot ABN AMRO op de deur klopte en ze – ‘als donderslag bij heldere hemel’, aldus Les Echos – naar Nederland vertrok. Bérard – getrouwd met de Franse bankier François Pérol, twee kinderen uit een eerder huwelijk – is ook nog schrijver van het boek Le Siècle d'Assia, het levensverhaal van haar joods-Russische opa Emmanuel Genstein, die in de Sovjet-Unie ontsnapte aan de pogroms en zich eind jaren ’30 aansloot bij het Franse leger. Grote vraag is natuurlijk of Bérard gaat ‘passen’ bij de groengele bank. Boujnah van Euronext zei tegenover NRC daar geen twijfel over te hebben: ‘Bérard is erg direct. Op een bepaalde manier is ze zelfs Nederlands. Ik denk dat ze perfect past.
Expats
Bérard is een van de 18 buitenlandse vrouwen in de lijst (dat is 1 expat minder dan vorig jaar). Hoogst genoteerde buitenlandse is de Duits-Finse Essimari Kairisto. De commissaris van onder meer netbeheerder TenneT en bodemonderzoeker Fugro staat op een twaalfde plaats, twee plaatsen lager dan vorig jaar. De Australische Sarah Russell (onder andere commissaris van ABN AMRO en APG) staat in dit sublijstje op de tweede plaats (in de ranglijst op nr. 14). Vertrekkend Wolters Kluwer-topvrouw Nancy McKinstry mag nog één keer shinen als derde buitenlandse (nr. 26 op de ranglijst). McKinstry gaat volgend voorjaar met pensioen. We moeten nu al erg wennen aan dat idee. Qua ‘buitenlands’ is het verder vooral allemaal erg ‘westers’ wat de klok slaat. Vooral de buurlanden en de Angelsaksische landen zijn goed vertegenwoordigd. Belarus, Kroatië en Turkije zijn de meest exotische landen in de lijst. Het zijn de geboortelanden van respectievelijk Natalia Wallenberg (nr. 60), Ljiljana Čortan (nr. 33) en Pinar Abay (nr. 46). Abay, met de heerlijke functietitel head of retail, market leaders and challengers & growth markets én lid van de management board banking bij ING, roemde met name de ‘menselijke maat’ in Nederland. In een interview met Management Scope: ‘We genieten enorm van de vrijheid hier, van het feit dat je gewoon overal op de fiets naar toe kunt gaan. Dat is zeker voor de kinderen fantastisch.’ In datzelfde interview prees ze haar werkgever om voor haar te kiezen: ‘ING heeft doelbewust voor mij gekozen: een jonge, moderne Turkse vrouw met internationale ervaring en digital savvy bovendien. Die zou de boel moeten gaan opschudden en de bank digitaal maken. Daar heeft ING echt guts getoond. Het is denk ik ook de belangrijkste reden waarom ik zo dol ben op deze bank. Hier krijgen jonge, talentvolle mensen van diverse afkomst grote kansen.’
Voorspelbaar
Het valt in elke lijst die Management Scope maakt (naast deze lijst ook de Top- 100 Commissarissen en de Next50) weer op: de top van zakelijk Nederland blijft opvallend homogeen. Er is nog altijd weinig culturele diversiteit. Vorig jaar konden we bij vier vrouwen een v’tje zetten in het afvinkboxje ‘multiculturele achtergrond’, nu zijn dat er drie: Laetitia Griffith, Pinar Abay en Choy van der Hooft-Cheong. Een daling in een toch al mager aantal. En culturele achtergrond is niet het enige punt waarop de diversiteit achterblijft. De lijsten zijn ook grotendeels voorspelbaar waar het gaat over zaken als leeftijd, opleiding en sociaaleconomische afkomst. Over Laetitia Griffith gesproken, zij tikt ook nog een ander boxje af: die van oud-politici in de lijst. Daar hebben we er dit jaar vijf van. Naast Griffith (VVD) zijn dat Karien van Gennip (CDA), Annemarie Jorritsma (VVD), Jolande Sap (Groen- Links) en Corien Wortmann-Kool (CDA). Ongeveer de helft van de lijst bestaat uit ‘beroepscommissarissen’, mensen die toezichthouden als enige professionele taak hebben. 46 Vrouwen in de lijst hebben naast toezichthoudende functies ook als executive een verantwoordelijkheid. De eerdergenoemde kersverse Sunweb-ceo Mieke De Schepper is de hoogst genoteerde van hen. Behalve De Schepper staan er nog 11 ceo’s in de lijst (tegenover 16 vorig jaar). 35 Vrouwen in de lijst mogen zich echt ‘topvrouw’ noemen. Zij zijn ook de baas (of vooruit: de voorzitter) van een rvc of rvb.
Verouderende populatie
De gemiddelde leeftijd in onze top- 100 ligt dit jaar op 57,63 jaar. Dat is een ietsjepietsje ouder dan vorig jaar (57,54 jaar). Op zich geen schokkende verschuiving. Maar wat wel opvalt: de gemiddelde leeftijd kruipt al sinds 2018 jaarlijks gestaag omhoog. Zeven jaar geleden lag de gemiddelde leeftijd nog onder de 55 jaar (54,67). Ook dit jaar overheersen de vijftigers (57) en de zestigers (35). Wel zijn er dit jaar meer veertigers dan vorig jaar (7 tegenover 5) De Belarussische Natalia Wallenberg is met haar 43 lentes veruit de jongste op de lijst. De zes andere veertigers – we noemen ze hier even bij naam, want ze zijn vermoedelijk here to stay – zijn: Annemiek van Melick (nr. 20), Sinead Gorman (nr. 28), Marguerite Bérard (nr. 34), Pinar Abay (nr. 46), Charlotte Hanneman (nr. 65) en Lara Yocarini (nr. 67). Oud-minister Annemarie Jorritsma (75) is net als vorig jaar de nestor in de lijst én de enige zeventiger.
Vivienne de Leeuw: havenbaron, maar niet one of the guys
‘Uiteindelijk draait het bij mij om het maken van maatschappelijke impact. Dat vind ik het belangrijkste’, aldus Vivienne de Leeuw, cfo van het Rotterdams Havenbedrijf (Port of Rotterdam voor de wereldburgers onder ons) in een interview. ‘Mijn droom voor de haven van Rotterdam zou ik geen droom noemen, dat is een ambitie. In 2050 is de haven emissievrij. Daar werken we keihard aan.’ De Leeuw, opgeleid tot econoom aan de Universiteit van Maastricht, is sinds 2019 cfo in de haven van Rotterdam en werd daarmee de eerste vrouw in de directie. In de Top-100 Corporate Vrouwen van Management Scope staat ze dit jaar op nr. 38. Dat heeft ze niet alleen te danken aan haar hoge financiële functie in de haven, maar ook vanwege haar toezichthoudende functies, met name als voorzitter van de rvc van logistiek dienstverlener Portbase. Daarnaast eist ze haar plek in ‘het Rotterdamse’ verder op als voorzitter van de raad van toezicht van Rotterdam Festivals. In 2023 werd De Leeuw onderscheiden met de CVO Award voor chief value officer of the year. ‘Die prijs geeft aan dat je als cfo niet alleen kijkt naar de financiële kant van zaken, maar ook naar de maatschappelijke kant’, aldus De Leeuw.
Levenslessen en een moeilijke beslissing
De Leeuw (1975) was in het verleden onder meer financieel directeur van RTL Nederland en werkzaam bij KPN. Daarvoor vervulde ze financiële functies voor Arthur Andersen/Deloitte en voor vastgoedbelegger Unibail-Rodamco. Bij RTL en KPN leerde ze een aantal belangrijke levenslessen. Bij RTL nam ze het dappere besluit om op te stappen na een strategisch verschil van inzicht. ‘De ceo besloot maar een kwart van mijn plannen uit te voeren. Daarop zei ik: dan ga ik het niet doen, want dan lukt het niet. Dat vond ik een heel moeilijke beslissing.’ Bij KPN leerde ze van toenmalig ceo Ad Scheepbouwer dat ze vooral zichzelf mag zijn. In een interview uit de reeks Echte Vragen van leiderschapsbureau Ebbinge zegt De Leeuw daarover: ‘Scheepbouwer had mij aangenomen, maar ik was zo’n 20 jaar jonger dan de rest. Hoe moet ik hiermee omgaan, vroeg ik, en hij zei: “Gewoon jezelf blijven. Ik heb niet voor niets jou aangenomen.” Inmiddels is het mijn lijfspreuk geworden: Always be a first version of yourself, not a second rated version of someone else. Als je gaat doen wat een ander doet, ben je niet meer authentiek en maak je ook geen impact meer. Dat Ad dat zei, sterkte me in de overtuiging: ik hoef niet meer one of the guys te zijn.’
Schitteren door afwezigheid
Van een aantal vrouwen hebben we afscheid moeten nemen in de lijst. Een opvallende afvaller in de lijst is Annet Aris. ‘CommissarisAris’ was in 2019 onze lijstaanvoerder en stond vorig jaar nog genoteerd op een eervolle negende plaats. Haar afwezigheid dit jaar wordt vooral veroorzaakt door haar vertrek uit de rvc van ASML. Commissariaten bij onder meer Randstad en Jungheinrich AG leveren Aris net geen plek in de top-100 op. Ook oude bekende Annemieke Roobeek is (voor even?) weg uit de lijst. Vorig jaar stond ze op nr. 21, maar met name het vertrek uit de rvc van Eneco wreekt zich. Hoe is het de voormalige aanvoerders van deze lijst – die dit jaar voor de 15e keer verschijnt – vergaan? Petri Hofsté, Herna Verhagen en Annet Aris zijn hierboven reeds genoemd. Annemiek Fentener van Vlissingen (de nr. 1 van 2010) blaast bij onder meer Heineken en SHV nog altijd volop haar partijtje mee. Ze staat anno 2025 nog steeds in de top-10 (op nr. 6). Marieke van Lier Lels (de nr. 1 van 2011) is sinds vorig jaar uit de top-100 verdwenen (maar nog wel actief, onder meer als vicevoorzitter van de rvc van PostNL). Margot Scheltema (de nr. 1 in 2012, 2013, 2014 en 2015) stond voor het laatst in 2023 in deze lijst (82ste). Zij houdt zich tegenwoordig onder meer bezig met het opleiden van nieuwe, jonge commissarissen.
Nederland blijft nog altijd achter
Het is met een female only-lijst natuurlijk lastig om conclusies te trekken over de diversiteit en man-vrouwverhoudingen in de Nederlandse board-rooms. Daarvoor moeten we iets verder uitzoomen en er een paar recente onderzoeken bij pakken. Bijvoorbeeld een recent onderzoek van de Sociaal-Economische Raad (SER) onder ruim 4.000 Nederlandse bedrijven. De SER concludeert daaruit dat het aandeel vrouwen in de top van het Nederlandse bedrijfsleven lager blijft dan het internationaal gemiddelde. Volgens het onderzoek is 15,3 procent van de bestuurders vrouw en 25,7 procent van de commissarissen. Het aantal vrouwen in rvc’s groeide aanzienlijk na de invoering van het vrouwenquotum in 2022. De cijfers van de SER worden in grote lijnen bevestigd door tweejaarlijks onderzoek onder beursgenoteerde Nederlandse bedrijven van searchen leiderschapsadviesbureau Spencer Stuart. Dat concludeert dat het aantal vrouwen in raden van commissarissen van 50 AEX- en AMX-bedrijven de afgelopen tien jaar is verdubbeld – van 21 procent naar 43 procent. Dat lijkt goed nieuws (en: dat is het ook), maar de onderzoekers plaatsen wel enkele kanttekeningen. Zo is slechts bij vijf van de 50 AEX- en AMX-bedrijven de voorzitter van de rvc een vrouw. Ook in belangrijke commissies zijn vrouwen nog altijd sterk in de minderheid. Zo is bij nominatiecommissies slechts 13 procent van de voorzitters vrouw. De 100 toppers in de Top-100 Corporate Vrouwen zijn gelukkig slechts het topje van de ijsberg van vrouwelijk toptalent in Nederland. Maar bovenstaande onderzoeken tonen aan dat er ook voor het komende jaar best wel wat te wensen over blijft. Mede dankzij het veelbesproken ‘vrouwenquotum’ (en dankzij een roze bril) is het glas qua man-vrouwverdeling eindelijk halfvol aan het raken. Maar met name in de rvb’s van de grootbedrijven en in de toonaangevende commissies binnen de rvc’s mag de diversiteit heus nog wat verder toenemen. Iets meer voorzitters graag!
Over de Top-100 Corporate Vrouwen sinds 2010
De Top-100 Corporate Vrouwen wordt sinds 2010 jaarlijks gepubliceerd door Management Scope. Door middel van een ranking geven we inzicht in wie er precies achter de knoppen zitten bij de grote bedrijven en organisaties in Nederland. De lijst werd eerder aangevoerd door Petri Hofsté (2024, 2022, 2021, 2020, 2018, 2017, 2016), Herna Verhagen (2023), Annet Aris (2019), Margot Scheltema (2012, 2013, 2014, 2015), Marieke van Lier Lels (2011) en Annemiek Fentener van Vlissingen (2010). Behalve de Top-100 Corporate Vrouwen publiceert Management Scope ook ieder jaar de Top-100 Commissarissen en de Next50 Commissarissen, ranglijsten van gevestigde en opkomende commissarissen. Daarin staan dit jaar respectievelijk Dick Boer en Sandra Berendsen bovenaan.
Verantwoording
De Top-100 Corporate Vrouwen is samengesteld door Timen Kraak. Voor de gehanteerde systematiek verwijzen we naar de verantwoording, die onderaan de Top-100 Corporate Vrouwen te vinden is.