Waar blijven de topvrouwen?
‘Hoezo glazen plafond? Topvrouwen doen gewoon hun werk, besteden daar net als mannen zeventig uur per week aan, nemen harde beslissingen, voeren reorganisaties door en voelen zich niet anders dan hun mannelijke collega’s. De topvrouwen breken door.’ Dit schreef ik twaalf jaar geleden in Intermediair.
Crisis heeft vrouwen teruggezet
Helaas zijn we nog niet erg opgeschoten met de vrouwen aan de top. Tussen 2002 en 2009 ging het wel langzaam de goede kant uit, maar de crisis heeft de opklimmende vrouwen teruggezet. In onzekere tijden blijken commissarissen, nog meer dan ze gewoonlijk al doen, ieder risico te willen uitsluiten. Ze kozen weer voor mensen (mannen) die ze zelf kennen en bewezen ervaring hebben in een richting die de selecterende commissaris zelf ook heeft bewandeld.
RvB slechts 6 % vrouw
Op dit moment blijkt uit de jaarlijkse Female Board Index van Mijntje Lückerath, hoogleraar Corporate Governance aan de Tilburg University, dat slechts zes procent van de raden van bestuur van de 87 beursgenoteerde bedrijven die zij onderzocht uit vrouwen bestaat. In de raden van commissarissen gaat het beter; daar is 19,5 procent vrouw. Dat was vorig jaar nog 17,5 procent. Bij maar liefst dertig bedrijven zit geen enkele vrouw in het bestuur.
Wet bestuur & toezicht
Volgens de Wet bestuur & toezicht zou op 1 januari 2016 dertig procent van de bestuurders (rvb en rvc) vrouw moeten zijn. Of zo’n streefcijfer nu wel of niet verstandig is, weet ik niet. Het nadeel is het gevaar van de excuustruus, die het imago van vrouwen aan de top juist kan schaden. Het voordeel is dat er bij de selectie veel serieuzer wordt gezocht naar geschikte vrouwen die er uiteindelijk toch vaak blijken te zijn.
Vrouwen een verrijking
Ongeacht of dat met een wet afgedwongen moet worden, zou meer diversiteit goed zijn voor besturen. Maar hoe krijgen we die vrouwen naar voren? Voor Management Scope zou het ook een verrijking zijn als er meer vrouwen aan de top staan die we kunnen interviewen.
Oplossing van Peter Paul de Vries
Onze columnist Peter Paul de Vries doet een oproep aan de golden skirts, een groep vrouwen die het afgelopen decennium naam heeft gemaakt als commissaris. Hij noemt ze old girls, maar ik gebruik liever de term golden skirts om een verschil aan te geven met het old boys-netwerk. De Vries roept de doorgewinterde vrouwen op om allemaal een lijstje te maken van vijf vrouwen uit hun netwerk die nog niet op de standaardlijstjes voorkomen.
Golden Skirts
Nu weet ik dat veel golden skirts dat al doen, maar blijkbaar niet voldoende en niet zichtbaar genoeg. Dit lijkt me een mooie uitdaging. Met de vrouwen in Management Scope moet het goed komen, er is immers net een aantal vrouwelijke bestuurders benoemd, zoals Maelys Castella, CFO bij Akzo Nobel; Geraldine Matchett CFO bij DSM en Marjan Rintel, directievoorzitter van NS Reizigers.
Quinty Danko is hoofdredacteur bij Management Scope.
Deze column is gepubliceerd in Management Scope 08 2014.
Lees verder
> Golden skirts aan de macht